۴ نتیجه برای ابوالحسنی زاده
دوره ۶، شماره ۶ - ( شماره ۶ (پیاپی ۲۷)، ویژه نامه- ۱۳۹۴ )
چکیده
به‌منظور بررسی ویژگی‌های آکوستیکی تکیه در زبان تاتی، یک جفت کمینه انتخاب شد که در یکی تکیه روی هجای اول کلمه و در دیگری بر روی هجای آخر قرار داشت. این جفت کمینه در جمله‌های پرسشی و خبری توسط گویشوران بومی تات‌زبان خوانده شد. با استفاده از نرم‌افزارPRAAT برای هر جمله، شبکه‌ای متنی ساخته شد؛ به‌طوری‌که مرز واکه‌ها مشخص شد. سپس مقادیر دیرش، فرکانس پایه، انرژی و فرکانس سازه‌های اول و دوم واکههای موردنظر در هجای تکیه‌بر و بدون‌تکیه محاسبه شد. نتایج آزمون تولیدی نشان داد، تفاوت مقدار میانگین دیرش، فرکانس پایه و انرژی در هجای تکیه‌بر و بدون تکیه معنی‌دار است و تفاوت فرکانس‌های اول و دوم تفاوتی نداشت. این بدان معناست که مهم‌ترین همبسته‌های آکوستیکی تکیه در زبان تاتی دیرش، فرکانس پایه و انرژی‌اند. همچنین منحنی تغییرات فرکانس پایه در این زبان نشان داد که الگوی فرکانس پایه در انتهای جملات خبریL% و در انتهای جملات سوالی H% است.
دوره ۹، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی و مقایسۀ فضاهای واکه‌ای در کودکان سالم و کودکان مبتلا به سندرم داون است. به این منظور از ۶ کودک سالم و ۶ کودک بیمار خواسته شد تا ۳۶ کلمۀ تک هجایی CVC را سه مرتبه تکرار کنند. همخوان‌های آغازه و پایانۀ این کلمات یکسان و متشکل از انسدادی‌های واکدار و
بیواک [p,b,t,d,k,g] است. صدای این افراد توسط نرم‌افزار پرت (نسخۀ ۲۴. ۲. ۵) ضبط شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس، برای هر واژه یک شبکۀ متنی ساخته شد و مقادیر بسامد سازۀ اول و بسامد سازۀ دوم واکه‌ها در این دو گروه اندازه‌گیری و مقایسه شد. نتایج گویای آن هستند که بیماران مبتلا به سندرم داون واکههای پیشین را در جایگاهی پسین‌تر و واکههای پسین را در جایگاهی پیشین‌تر از کودکان سالم تولید می‌کنند. دامنۀ گستردگی واکه‌ها در این بیماران بسیار محدودتر از کودکان عادی است و تمامی واکه‌ها به مرکز فضای واکه‌ای تمایل دارند. در افراد مبتلا به این سندرم بسامد سازۀ اول واکههای [u,i,e] بیشتر از مقادیر آن در افراد سالم است. خلاف آن، بسامد سازۀ اول واکههای [ɑ,æ,o] در افراد سالم بیشتر است. بررسی بسامد سازۀ دوم واکه‌ها نیز گویای آن است که خلاف واکههای [æ,e,i]، بسامد سازۀ دوم واکههای [ɑ,u,o] در این بیماران بیشتر است.
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
هدف از این تحقیق مقایسۀ فضای واکه‌ای کودکان دارای سمعک، کودکان کاشت حلزون شنوایی و کودکان بدون اختلال شنوایی با توجه به متغیرهای اختلال شنوایی و جنسیت است. از سی کودک، ده کودک در هر گروه که شامل پنج دختر و پنج پسر بودند، خواسته شد تا ۳۶ کلمه با ساختار CVC را که متشکل از همخوان‌های انسدادی آغازه و پایانۀ یکسان و واکههای زبان فارسی بودند تکرار کنند. کلمات موردنظر با استفاده از میکروفون شور و نرم‌افزار پرت ضبط شد. سپس مقادیر بسامد سازه‌های اول و دوم برای هر واکه اندازه‌گیری و مقایسه شد. نتایج نشان داد که کودکان دارای اختلال شنوایی واکههای [u, i, e, ᴂ] را در جایگاهی افتاده‌تر نسبتبه کودکان بدون اختلال شنوایی تولید می‌کنند. واکۀ [a] در کودکان کاشت حلزون شنوایی در جایگاهی افتاده‌تر و واکۀ [o] در کودکان دارای اختلال شنوایی در جایگاهی افراشته‌تر نسبتبه کودکان بدون اختلال شنوایی تولید می‌شود. در حالی که واکۀ [a] در کودکان دارای سمعک در جایگاهی افراشته‌تر نسبتبه کودکان بدون اختلال شنوایی تولید می‌شود. به‌علاوه، تمامی واکه‌هایِ کودکان کاشت حلزون شنوایی و واکههای ᴂ] [u, i, e, a, در کودکان دارای سمعک در جایگاهی پیشین‌تر نسبتبه کودکان بدون اختلال شنوایی تولید می‌شوند. کودکان دارای سمعک دارای کوچک‌ترین فضای واکه‌ای در بین افراد شرکتکننده در تحقیق هستند، درحالی که فضای واکه‌ای کودکان کاشت حلزون شنوایی تفاوت فاحشی با فضای واکه‌ای کودکان بدون اختلال شنوایی نداشت. جنسیت نیز بر بسامد سازۀ اول واکه[a] و بسامد سازۀ دوم واکه [i] تأثیری معنادار داشت.
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
زمان آغاز واک فاصلۀ زمانی بین رهش همخوان‌های انسدادی و آغاز تکانه‌های حنجره هنگام تولید واکه بعد یا همخوان رسای بعد از آن است. در این پژوهش زمان آغاز واک به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سرنخ‌های صوت شناختی واکداری انسدادی زبان فارسی در جایگاه آغازۀ کلمات در کودکان مبتلا به شکاف کام و لب ترمیم‌شده بررسی می‌شود. بدینمنظور از دو گروه ۶ نفره با میانگین سنی ۱۱ سال، گروهی شامل دو پسر و چهار دختر دارای شکاف کام و لب ترمیم‌شده و گروهی که هیچ نوع ناهنجاری در مجرای گفتار خود نداشتند (سالم) شامل دو پسر و چهار دختر، خواسته شد کلمات با ساختار CVC را که متشکل از همخوان‌های انسدادی آغازه و پایانۀ یکسان و واکههای زبان فارسی بودند پس از پژوهشگران تکرار کنند. کلمات موردنظر توسط میکروفون شور ضبط شد، سپس با استفاده از نرم‌افزار پرت مقدار زمان آغاز واک در هر یک از همخوان‌های انسدادی اندازه‌گیری شد و نتایج به‌دست‌آمده بین دو گروه شرکتکننده موردمقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای بیماری، جنسیت، واکداری و محل تولید همخوان‌های انسدادی تأثیر معناداری بر زمان آغاز واک این همخوان‌ها دارند. زمان آغاز واک در کودکان سالم کم‌تر از کودکان بیمار بود و پسرها همخوان‌ها را با زمان آغاز واک کم‌تری نسبتبه دخترها تولید می‌کردند. به‌علاوه، همخوان‌های بیواک با زمان آغاز واک بیشتری نسبتبه همخوان‌های واکدار تولید می‌شدند و با حرکت از سمت لب‌ها به سمت انتهای مجرای گفتار زمان آغاز واک در همخوان‌ها افزایش پیدا کرد.
