تحولات واجی و صرفی وامواژههای فارسی در زبان ترکی عثمانی در فرآیند بومیسازی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Articles in Press, Accepted Manuscript, Available Online from 13 July 2025 | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 10.48311/lrr.2025.7153 | ||
| Authors | ||
| سمانه حسنعلیزاده1; علی شهیدی* 2; زهره زرشناس3 | ||
| 1دانشجوی دکتری تخصصی فرهنگ و زبانهای باستانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران | ||
| 2استادیار فرهنگ و زبانهای باستانی و ایرانشناسی، دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3استاد بازنشسته فرهنگ و زبانهای باستانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| در پژوهش حاضر بر مبنای روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تغییرات واجی و صرفی وامواژههای فارسی در فرآیند بومیسازی و نیز دامنه نفوذ و تاثیر زبان فارسی در زبان ترکی عثمانی پرداخته شده است. بدین منظور، با مراجعه به تمام فرهنگها و لغتنامهها، فرهنگ تعابیر و کنایات، فرهنگهای موضوعی و دایرهالمعارفهایی که در طول دوره امپراطوری عثمانی در آناتولی نوشته شدهاند، دادههای مورد نیاز برای این پژوهش ، که در حدود 6000 وامواژه فارسی بودهاند ، جمعآوری و بررسی شدند. در این پژوهش با استفاده از نرمافزار excel در رایانه، درصد و بسامد وقوع فرآیندهای رایج در حوزه واجی و صرفی، مشخص شدهاند. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که از میان فرآیندهای آوایی و واجی شامل هماهنگی واکهای، فراتمایز آوایی، همگونی، قلب، درج، حذف، ابدال و تضعیفشدگی؛ هماهنگی واکهای که از ویژگیهای بارز زبان ترکی به عنوان یک زبان پیوندی است، دارای بیشترین فراوانی است. در حوزه صرفی که فرآیندهای ترکیب و اشتقاق مورد بررسی قرار گرفتند، اشتقاق دارای بیشترین فراوانی بوده است. با وجود خصوصیات ردهشناختی متفاوت دو زبان فارسی و ترکی، ارتباط این دو زبان گسترده و پیامدهای آن بطور چشمگیری یک طرفه بوده است که پیامد آن، وجود بسیاری از واژههای فارسی در زبان ترکی عثمانی است. | ||
| Keywords | ||
| وامواژه; فرآیندهای واجی و صرفی; بومیسازی; زبان ترکی عثمانی; زبان فارسی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 634 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,479,441 |
| PDF Download | 17,565,693 |