افعال آینده در گذشته در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 12, Volume 16, Issue 4 - Serial Number 88, 1404, Pages 369-397 PDF (1.06 M) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 10.48311/LRR.16.4.12 | ||
| Authors | ||
| سیدحسن نورمحمدی آتشگاه* 1; عصمت خویینی2; ناصرقلی سارلی2 | ||
| 1دانشگاه خوارزمی | ||
| 2هیئت علمی دانشگاه خوارزمی | ||
| Abstract | ||
| چکیده نویسندگان مقاله ی حاضر پس از بررسی مساله ی زمان در افعال فارسی ، به بازنگری کارکرد افعال معین و افعال وجهی می پردازند و با طرح و نقد اقوال نویسندگان دستور زبان در این باره ، تمایز این دو نوع فعل را رد و شباهت های آنها را در زبان بیان می کنند و نشان می دهند که افعال وجهی و معین کارکرد همسانی دارند ؛ سپس با معرفی فعل "خواست" به عنوان فعل معین ( و نه فعل وجهی ) در افعالی نظیر " خواست برود و می خواست برود و ... " ، وجود زمان «آینده در گذشته» را در زبان فارسی مطرح می سازند و آن را با زمانی به همین نام در زبان انگلیسی مورد مقایسه قرار می دهند . نویسندگان اعتقاد دارند که زمان " آینده در گذشته " تنها یک زمان نیست بلکه در ترکیب با زمانهای دیگر نیز می تواند زمانهای جدیدی را در زیر مجموعه ی خود به وجود آورد . | ||
| Keywords | ||
| دستور زبان; فعل; فعل معین; فعل وجهی; زمان آینده در گذشته | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 517 PDF Download: 137 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,460,625 |
| PDF Download | 17,559,799 |