رفتارهای معنایی «وَ» در فارسی گفتاری | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 15, Volume 12, Issue 6 - Serial Number 66, 1400, Pages 477-497 PDF (494.94 K) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 10.52547/LRR.12.6.15 | ||
| Author | ||
| راحله گندمکار* | ||
| استادیار زبان شناسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| Abstract | ||
| «وَ» بهمثابۀ تکواژی عطفی که سازههای مختلفی اعم از واژهها و جملات را بههم پیوند میدهد، از دیرباز از منظر منطقی و دستوری موردتوجه منطقدانان و دستورنویسان بوده است. بررسی معنایی این تکواژ در پژوهش حاضر با تکیه بر پیکرهای گفتاری صورت گرفت که از مجموع جملات بیانشده در سه سریال ایرانی در نمایش خانگی، شامل سریالهای هیولا، مانکن و کرگدن بهدست آمده است. در این پژوهش، با درنظر گرفتن عملکرد هر واحد نشانهای درون نظام زبان و برخورداریاش از ارزشی خاص خود و درنظر گرفتن روابط همنشینی سازهها به بررسی این تکواژ پرداختیم. مطالعه «ارزشهای معنایی» «وَ»، یعنی امکانات جایگزینی «وَ» با سایر واحدها روی محور جانشینی ازیکسو و «رفتارهای معنایی» این واحد روی محور همنشینی از سوی دیگر نشان داد که اولاً، «وَ» میتواند روی محور جانشینی دارای ارزشهای «وَ»، «به این دلیل»، «اما»، «درحالی که»، «با»، «واحد آغازین» و «درنتیجه» باشد؛ ثانیاً، این واحد در سطح واژه، در قالب ترکیب عطفی آزاد و مقید، و نیز در قالب نامآواها بهشکل تکرار عطفی قوی و ضعیف، نقش معنایی ایفا کند. «وَ» در سطح جمله با توجه به واحدهای همنشین، یعنی گزارههای p و q میتواند رفتارهای گوناگونی از خود نشان دهد که گویای وابستگیاش به مؤلفههای زمان، جهانهای ممکن، شرطیسازی، نتیجهیابی و الگوهای واقع در جهانهای ممکن است. به این ترتیب، رفتار معنایی «و» کاملاً به رفتارهای معنایی گزارههای p و q وابسته است. | ||
| Keywords | ||
| حرف ربط; همپایگی; رفتار معنایی; ارزش صدق; محور همنشینی و جانشینی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 304 PDF Download: 131 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,813 |
| PDF Download | 17,556,859 |