واکاوی نامآوایی در قرآن کریم با تکیه بر نظریۀ اشتقاق ابن جنی: مطالعۀ موردی ترکیب آواهای «ح، ل، م» | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 2, Volume 11, Issue 3 - Serial Number 57, 1399, Pages 31-63 PDF (693.61 K) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| Authors | ||
| رویا اسماعیلیان1; عباس اقبالی* 2; علی بشیری3 | ||
| 1دانشجوی دکتری رشتۀ زبان و ادبیات عرب، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
| 2عضو هیئت علمی، دانشیار زبان و ادبیات عرب، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
| 3عضو هیئت علمی، استادیار زبان و ادبیات عرب، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
| Abstract | ||
| زبان ابزار اصلی ارتباط انسانهاست. الفاظ یک زبان علامتی بیش نیستند و بر اساس روابطی که بین این علائم (دال) و معنی (مدلول) برقرار است، معنایی را میرسانند. مسلماً در ایجاد این ارتباط آواها نقش اساسی دارند و نشانههایی برای فهم بهتر مقصود گوینده هستند. به ادعای ابن جنی زبانشناس (متوفی 392ق) آوا دلالتی ذاتی بر معنی دارد، پدیدهای که به «نامآوایی» معروف است. قرآن کریم بهمنزلۀ نمونه والای سخن در ابلاغ پیام خود از این ویژگی زبانی و آواهای القاگر که آهنگ آنها معنای خاصی را در ذهن تداعی میکند، بهره گرفته است. هدف از این پژوهش، تحلیل ارتباط معنایی مشتقات برگرفته از آواهای «ح، ل، م» بر پایۀ نظریۀ ابن جنی و تبیین تناسب معنایی واژگانی آواها از رهگذر توصیفی ـ تحلیلی است. از یافتههای این پژوهش میتوان به اعجاز معنوی آوا در تفهیم مخاطب همراه با اعجاز کمینهگویی آن در تجسیم مفاهیم انتزاعی با کمترین صوت اشاره کرد؛ زیرا مشتقات با واجهای یکسان، معانی مرتبطی دارند؛ مثلاً تمام ترکیبهای متفاوت «ح، ل، م» معنی حرارت پنهان، لطافت، بست و قوت را میرسانند. | ||
| Keywords | ||
| واژههای کلیدی: قرآن کریم; معناشناسی آوایی; نامآوا (صدامعنا); اشتقاق; ابنجنی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 366 PDF Download: 154 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,153 |
| PDF Download | 17,551,328 |