توسیع معنایی در زبان فارسی؛ مطالعه موردی افعال | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 10, Volume 10, Issue 5 - Serial Number 53, 1398, Pages 233-256 PDF (253.26 K) | ||
| Author | ||
| راحله گندمکار* | ||
| استادیار زبان شناسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| توسیع معنایی، ازجمله فرایندهای مهم تغییر معنی بهشمار میآید که از دیرباز از سوی متخصصان و بهویژه معنیشناسان تاریخی ـ فقهاللغوی مطالعه میشد. در جریان این فرایند که در گذر زمان رخ میدهد، واژهای بر حسب مشابهت مفهومش با مفهومی جدید و بر اساس اصل صرفه زبانی، برای اشاره به واحد جدیدی در زبان بهکار میرود. به این ترتیب، افزون بر مفهوم اولیهاش در مفهوم تازهای نیز کاربرد مییابد. همین عامل «مشابهت» سبب شده است تا در بسیاری از موارد، توسیع معنایی با استعاره اشتباه گرفته شود و مجموعهای از واژههایی که دارای توسیع معنایی هستند، استعاره محسوب شوند. در نوشته حاضر، نگارنده ضمن معرفی توسیع معنایی، به بررسی تمایز این فرایند با استعاره میپردازد و بهویژه با تأکید بر افعال زبان فارسی میکوشد نشان دهد که بسیاری از ساختهایی که استعاره در نظر گرفته میشوند، در واقع، توسیع معنایی یافتهاند و در اثر این فرایند، دارای چند معنایی شدهاند. | ||
| Keywords | ||
| واژههای کلیدی: استعاره; پیشنمونه; تغییر معنایی; توسیع معنایی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 325 PDF Download: 132 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,443,754 |
| PDF Download | 17,553,707 |