بررسی چارچوب های ارجاع مکانی در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 11, Volume 10, Issue 3 - Serial Number 51, 1398, Pages 241-263 PDF (665.7 K) | ||
| Authors | ||
| سهند الهامی خراسانی1; کورش صفوی* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| 2استاد گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| چارچوبهای ارجاع مکانی دستگاههایی مختصاتی هستند که موقعیت یک شیء را در ظرف مکان، معین میکنند. مقاله حاضر در چارچوب زبانشناسی شناختی با اتکا به رویکرد لوینسون (2003) به بررسی چارچوبهای ارجاع مکانی در زبان فارسی میپردازد. جهت اخذ دادههای زبان از مجموعه دوم عکسهای بازی «مرد و درخت»، طراحیشده توسط مؤسسه مکس پلانک، استفاده شده است. تحلیل دادههای اخذشده نشان میدهد گویشوران زبان فارسی در چینش مرد و درخت، عموماً ابتدا موردِ قرارگرفته در سمت راست تصویر را توصیف میکنند که این مسئله میتواند ناشی از جهت نوشتن خط فارسی باشد. همچنین بین مرد و درخت تمایل دارند ابتدا درخت را توصیف کنند. به علاوه، برای توصیف رابطه مکانی مرد و درخت از چارچوب ارجاع نسبی استفاده میکنند که در آن مرد پیکر و درخت زمینه است؛ درحالی که برای توصیف جهت ایستادن مرد از چارچوب ارجاع ذاتی استفاده میکنند که در آن مرد زمینه است و در عمدۀ موارد درخت پیکر بوده است. | ||
| Keywords | ||
| واژههای کلیدی: چارچوبهای ارجاع مکانی; چارچوب ارجاع نسبی; چارچوب ارجاع ذاتی; پیکر ـ زمینه; زبان فارسی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 298 PDF Download: 91 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,827 |
| PDF Download | 17,556,863 |