محدودیتهای حضور خیشومی [n] در پایانۀ ریشۀ فعل ساده پس از افزودن وند گذشته در زبان فارسی: نظریه بهینگی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 10, Volume 9, Issue 4 - Serial Number 46, 1397, Pages 227-252 PDF (396.01 K) | ||
| Authors | ||
| عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا* 1; شبنم کابینی2; اردشیر ملکی مقدم3 | ||
| 1دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده ادبیات و علوم انسانی- گروه زبانشناسی همگانی | ||
| 2دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| 3دانشوری زبان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| هدف از این مقاله، بررسی ریشۀ فعلهای سادۀ زبان فارسی مختوم به خیشومی تیغهای [n] است و پرداختن به اینکه با افزودن وند گذشته چه نوع محدودیتهایی بر خوشۀ پایانۀ هجای C0VC1C2 اعمال میشود؛ بهعبارت دیگر، در ریشۀ فعلهای مختوم به خیشومی [n] با افزودن وند گذشته، چه محدودیتهای واجآرایی بر خوشۀ پایانی صورت میپذیرد. بهمنظور پاسخگویی به این پرسش، از میان 397 ریشۀ فعلی بدون تکرار و بدون پسوند سببیساز، 22 ریشۀ فعل، اعم از یک، دو و سه هجایی، با ساخت هجای پایانی از نوع CVn+d بررسی شدند. محدودیتهای بهدستآمده عبارتاند از: 1. خوشههایی که عضو اول آن خیشومی تیغهای [n]باشد با هستههای دارای مشخصۀ [+افراشته] محدودیت تولید دارند؛ بهعبارت دیگر، واکههای افراشته نمیتوانند هستۀ هجایی واقعشوند که خوشۀ پایانۀ آن از [nd] تشکیل شده باشد؛ 2. خوشههایی که عضو اول آن خیشومی لثوی [n]باشد با هستههای دارای مشخصۀ [-افراشته] محدودیت تولید ندارند؛ 3. قاعدۀ «مانع» (blocking) از تولیدِ بروندادهایِ مشابه صورتهایِ موجود در زبان جلوگیری میکند. 4. اصل سلسلهمراتب رسایی در همۀ صورتهای فعلی ستاک گذشته رعایت شده است. | ||
| Keywords | ||
| واژههای کلیدی: زبان فارسی; نظریۀ بهینگی; محدودیتهای واجآرایی; وند گذشته; ریشۀ فعل; خیشومی تیغهای [n] | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 305 PDF Download: 99 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,842 |
| PDF Download | 17,556,863 |