کارکردهای صرفی- معنایی «ها» در زبان فارسی ازمنظر ردهشناختی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 7, Volume 9, Issue 3 - Serial Number 45, 1397, Pages 179-202 PDF (270.81 K) | ||
| Author | ||
| فاطمه بهرامی* | ||
| استادیار زبان شناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| گرچه مفهوم دستوری شمار از بدیهیات تلقی میشود و به تمایز مفرد/جمع در همۀ کتابهای دستور زبان اشاره شده است، به جنبههای مختلف معنایی آن کمتر توجه شده و معمولاً مفهوم جمع بهمثابۀ دلالت بر بیش از یک، تفسیر میشود؛ درحالی که مفهوم دقیق آن، باتوجه به مختصات معنایی اسم پایه، ازنظر ردهشناختی بسیار تنوعپذیر است. در این نوشتار، ویژگیهای صرفی- معنایی تکواژ «-ها» را بهعنوان یکی از پربسامدترین تکواژهای جمعساز فارسی بررسی میکنیم و بهطور خاص قصد داریم نشان دهیم که زبان فارسی تا چه اندازه در رمزگذاری مفهوم جمع، تابع تنوعات بینزبانی است. ارزیابی دادههای زبان فارسی در چارچوب ردهشناختی آکواویوا، نشان میدهد که تکواژ «-ها» در زبان فارسی تنوع معنایی دارد و تحتتأثیر ویژگیهای معنایی اسم پایه، ممکن است بیانگر یکی از مفاهیم تعدد، نمود ناقص، پیوستگی، تعدد بدون وجود مرز ادراکی قابلتشخیص، القاء خوانش ملموس و عینی از اسمهای معنی و زمان/مکان، موردنمایی، دلالت بر فراوانی کمّی و کیفی (شدتبخشی)، پراکندگی و گستردگی موقعیتیافته برای اسمهای تودهای، مشابهت، تأکید بر مصداق و یا تلفیقی از آنها باشد. از این میان، کارکردهای نمودی، شدتبخشی، تأکید و تقریب زمانی، ویژگیهای معنایی مختص جمعسازی در زبان فارسی هستند؛ اما همچنان تبیین این کارکردها ازطریق بسط حوزههای مطروحه در چارچوب مذکور ممکن است. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: مقولۀ شمار; تکواژ «-ها»; ردهشناسی معنیشناختی; ویژگیهای صرفی- معنایی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 268 PDF Download: 119 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,840 |
| PDF Download | 17,556,863 |