مجهول در زبان فارسی از منظر صرف توزیعی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 7, Volume 9, Issue 1 - Serial Number 43, 1397, Pages 161-183 PDF (388.63 K) | ||
| Authors | ||
| شجاع تفکری رضایی1; علی رضا سلیمانی مقدم* 2 | ||
| 1استادیار گروه زبان وادبیات انگلیسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| Abstract | ||
| در مقاله توصیفی ـ تحلیلی حاضر، ساختهای موسوم به مجهول ِزبان فارسی را در چارچوب رویکرد صرف توزیعی (Halle & Marantz, 1993)، رویکردی غیر واژگانگرا ـ که ساخت تمام واحدهای غیربسیط را به تنها حوزۀ زایای دستور، یعنی نحو میسپارد ـ از منظر تعامل نحو و معنا، با تمرکز بر دیدگاه امبیک (2004)، بررسی میکنیم. از آنجا که مجهولهای فعلی و صفتیِ زبان فارسی، جملگی غیر بسیطاند؛ لذا در رویکرد حاضر، خلاف پژوهشهای پیشین در ساخت مجهول، با قواعد نحوی یکسان توصیف و تبیین میشوند و تفاوت آنها به جایگاههای متفاوتِ ادغام هسته نمود (بالا یا پایین گروه فعلی) نسبت داده میشود. همچنین، با استناد به شواهد تعبیری و زبانی، چون برخی وجههای وصفی واحد (گداخته، بسته و آراسته)، در ترکیب « اسم مفعول + شدن»، هم تعبیر رخداد و هم تعبیر رخدادِ نتیجهای دارند؛ بنابراین، نوع دیگری از مجهول صفتی، یعنی «نتیجهای» را در زبان فارسی معرفی میکنیم و مشخصههای نحوی آن را در چارچوب صرف توزیعی نشان میدهیم. دلیل چنین تفاوت تعبیری، کاربرد دوگانه فعل «شدن»، بهعنوان فعل کمکی در ساخت رخدادی و فعل ربطی یا عملگرِ «شدن» به تعبیر امبیک (2004) در ساخت نتیجهای است. | ||
| Keywords | ||
| واژههای کلیدی: صرف توزیعی; کم مشخصبودگی; واژگانگرا; وجه وصفی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 308 PDF Download: 116 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,793 |
| PDF Download | 17,556,852 |