کاربرد فعل شدن در بیان نمود لحظهای-تداومی در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 9, Volume 7, Issue 7, 1395, Pages 197-213 PDF (235.18 K) | ||
| Authors | ||
| پریوش صفا* 1; مریم فلاحی2 | ||
| 1استادیار آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| 2دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس | ||
| Abstract | ||
| فعل "شدن" یکی از مهم ترین افعال در زبان فارسی میباشد که به عنوان یک فعل حایل در ساخت گروه عظیمی ازافعال شرکت کرده و میتواند ارزشهای نمودین مختلفی داشته باشد. از بین نمودهایی که ترکیبات فعل "شدن" میتوانند بیانگر آن باشند میتوان به نمود لحظه ای-تداومی اشاره کرد. ویژگیهای نمود لحظه ای-تداومی و نحوه تشخیص آن در زبان فارسی، از جمله مسایلی است که تا کنون چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. در این تحقیق ابتدا ترکیبات مختلف فعل "شدن" در زمانهای ماضی نقلی و ماضی بعید را از لحاظ وقوع فعل مورد بررسی قرار خواهیم داد. سپس به بررسی نحوه تشخیص نمود لحظه ای- تداومی پرداخته و خواهیم دید کدام گروه از ترکیبات فعل "شدن" میتوانند بیانگر این نمود باشند و در پایان تقش گفته پردازی در تعیین ارزش نمودین افعال را مورد بررسی قرار خواهیم داد. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: نمود; فعل شدن; نمود لحظه ای تداومی; ماضی نقلی; ماضی بعید | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 358 PDF Download: 365 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,672 |
| Article View | 24,384,151 |
| PDF Download | 17,531,362 |