انضمام در زبان فارسی از نگاه گذرایی پیوستاری | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 13, Volume 6, Issue 3, 1394, Pages 293-313 PDF (280.85 K) | ||
| Authors | ||
| مژگان هوشمند1; مژگان هوشمند1; والی رضایی* 2; رضوان متولیان3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 2استادیار زبانشناسی همگانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 3استادیار زبانشناسی همگانی. دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| Abstract | ||
| «انضمام» اسم یکی از فرآیندهای واژهسازی در نظر گرفته شده که در زبانهای مختلف عمکردی یکپارچه و واحد نداشته و از نظر نحوی نمود متفاوت دارد. اسم منضمشده در مورد مشخصههایی نظیر معرفگی و مشخصبودگی، بینشان شده و حرف تعریف، اشاره یا نشانه حالت نمیگیرد. هدف این تحقیق، یافتن راهی برای تبیین پدیده انضمام در زبان فارسی و دلیل وقوع آن است که بتوان با توسل به آن در مورد انضمامی یا غیر انضمامیبودن ساختهای موجود تصمیم گرفت. در این راستا، سعی شده به فرآیند انضمام از منظر ارتباط آن با گذرایی نگریسته شود. از این منظر میتوان منضمشدن اسم را در قالب درجات گذرایی و نیز حضور یا عدم حضور مؤلفههای گذرایی مورد بررسی قرار داد. نتایج بررسی دادهها حاکی از این است که از میان مؤلفههای گذرایی دو مؤلفه مهم فردیّت مفعول و تأثیرپذیری مفعول در رخدادن پدیده انضمام نقش دارند. البته نمود نیز بهدلیل ارتباط با تأثیرپذیری، نقشی غیر مستقیم در این پدیده دارد. بنابراین، انضمام را میبایست یکی از گونههای کاهش گذرایی در نظر گرفت که در نتیجه پایین بودن دو مؤلفه فردیّت و تأثیرپذیری مفعول در بند گذرا رخ میدهد. تفاوتهای ساختاری انضمام از نمونه اعلای گذرا نیز ناشی از انحراف از این نمونه اعلا و عدم حضور مؤلفههای مورد بحث است. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: انضمام; کاهش گذاریی; مؤلفههای گذرایی; فردیّت مفعول; تأثیرپذیری مفعول | ||
|
Statistics Article View: 295 PDF Download: 90 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,297 |
| PDF Download | 17,551,374 |