بررسی آوایی کاهش واکهای در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 8, Volume 6, Issue 3, 1394, Pages 165-187 PDF (464.64 K) | ||
| Author | ||
| وحید صادقی* | ||
| استادیار زبان انگلیسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران | ||
| Abstract | ||
| این مقاله به بررسی آوایی کاهش واکهای در زبان فارسی میپردازد. کاهش دیرش و کیفیت واکههای زبان فارسی در موضع فاقد تکیه با بررسی الگوی تغییرات دیرش و فرکانس سازههای F1 و F2 در بافتهای همخوانی مختلف مورد برسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دیرش واکههای تکیهبر بهطور منظم و مستقل از نوع واکه و بافت همخوانی نسبت به واکههای بدون تکیه بیشتر است. اما تغییرات فرکانس سازهها تاحد زیادی وابسته به نوع واکه است. بیشتر واکهها تغییرات فرکانسی کمی دارند و جهتگیری تغییرات آنها به سمت مرکز فضای واکهای صورت نمیگیرد. اما واکه /a/ تغییرات بیشتری داشته و جهت تغییرات آن نیز به سمت مرکز است. این نتایج هیچیک از دو فرضیه تولیدی «مرکزیشدگی» و «کاهش بافتی» را در ارتباط با کاهش کیفیت واکه در زبان فارسی تأیید نمیکند و بالعکس، نظریه «پراکندگی شنیداری درک گفتار» را تأیید میکند. براساس این نظریه، توزیع یا بازتوزیع عناصر واجی در فضای آوایی یک زبان بهگونهای صورت میگیرد که تقابل شنیداری آنها با یکدیگر به حداکثر میزان ممکن برسد. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: کاهش واکهای; فضای واکهای; مرکزیشدگی; کاهش بافتی; تقابل شنیداری | ||
|
Statistics Article View: 285 PDF Download: 151 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,448,004 |
| PDF Download | 17,555,123 |