معناشناسی زمینه و تناوب فعلهای مرکب در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 8, Volume 6, Issue 1, 1394, Pages 153-172 PDF (296.5 K) | ||
| Author | ||
| علی صفری* | ||
| استادیار زبانشناسی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران | ||
| Abstract | ||
| در این مقاله با بررسی تناوب موضوعی برخی فعلهای مرکب در زبان فارسی نشان میدهیم چگونه یک توصیف مبتنی بر زمینههای معنایی میتواند به پرسشهایی در زمینه رفتار نحوی و ساختهای موضوعی مرتبط با این فعلها پاسخ دهد. در زبان فارسی تعدادی از فعلهای مرکب، میتوانند در تناوب سببی شرکت کنند. این فعلها دارای گونه سببی و ضد سببی هستند. اما در برخی بافتها، گونه ضد سببی پذیرفتنی نیست؛ درحالیکه گونه سببی پذیرفتنی است. در این مقاله رفتار متفاوت این فعلها را در بافتهای مختلف در چارچوب نظریه «معناشناسی زمینه» (Vide. Fillmore & Atkins, 1992) توضیح داده و نشان میدهیم این فعلها با دو زمینه معنایی مرتبط هستند. همچنین با استفاده از مفهوم زمینه معنایی (Vide. Fillmore & Baker, 2010) نشان میدهیم برخلاف کریمیدوستان (2005) که معتقد است ساخت موضوعی فعلهای مرکب به وسیله عنصر غیر فعلی تعیین میشود و نیز برخلاف عقیده فولی، هارلی و کریمی (2005) که مدعیاند همکرد و عنصر غیر فعلی در تعیین ساخت موضوعی فعلهای مرکب مؤثر هستند، ساخت موضوعی این فعلها به وسیله کل ساخت حاوی فعل تعیین میشود. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: تناوب سببی; ساخت موضوعی; فعل مرکب; معناشناسی زمینه | ||
|
Statistics Article View: 280 PDF Download: 53 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,223 |
| PDF Download | 17,551,346 |