نگاهی دوباره به پسوند نامآواساز /-ast/ در فارسی دری | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 9, Volume 6, Issue 2, 1394, Pages 197-214 PDF (209.53 K) | ||
| Authors | ||
| عباسعلی وفایی1; غلامرضا مستعلی پارسا2; سید مهدی دادرس* 3 | ||
| 1استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| 3دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| پسوند نامآواساز /-ast/ از پسوندهای کهنی است که در متون دری حوزه خراسان بهکار رفته است. جلال متینی، علی رواقی، نجیب مایل هروی و دیگران، با استناد به شواهد گویشی خراسانی، این پسوند را پسوندی خراسانی دانستهاند. پس از ایشان، حسن حاتمی به وجود صورت دیگری از این پسوند در گویش کازرونی اشاره کرده است؛ بی آنکه به پیشینه یا ریشه آن بپردازد. در مقاله حاضر، نگارندگان کوشیدهاند ضمن ارائه شواهدی از کاربرد این پسوند در گویشهای خوزستان و متون کهن فارسی، فرضیهای درمورد چگونگی شکلگیری آن ارائه کنند. طبق این فرضیه، پسوند مذکور در پسوند اسممصدرساز /-išt/ ریشه دارد؛ بهنظر میرسد که پسوند اخیر (-išt) در برههای خاص بهطور وسیع در ساخت نامآواها بهکار رفته است. ازسوی دیگر، در «قرآن قدس» که از متون حوزه گویشی جنوب ایران (سیستان) است، شواهدی از کاربرد /-ast/ یا /-ist/ در مقام پسوند اسممصدرساز دیده میشود. ظاهراً این شواهد شاذ، حلقه پیوند تاریخی پسوند نامآواساز خراسانی (-ast) و پسوند نامآواساز جنوبی (-ešt) هستند. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: نامآوا; اسممصدر; پسوند; گویش; پسوند نام آساز خراسانی | ||
|
Statistics Article View: 261 PDF Download: 112 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,047 |
| PDF Download | 17,551,293 |