کنعانی, ابراهیم, شعیری, حمید رضا, کنعانی, ابراهیم (2015). نشانه- معناشناسی هستیمحور: از برهمکنشی تا استعلا براساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا. , 6(2), 173-195.
ابراهیم کنعانی; حمید رضا شعیری; ابراهیم کنعانی. "نشانه- معناشناسی هستیمحور: از برهمکنشی تا استعلا براساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا". , 6, 2, 2015, 173-195.
کنعانی, ابراهیم, شعیری, حمید رضا, کنعانی, ابراهیم (2015). 'نشانه- معناشناسی هستیمحور: از برهمکنشی تا استعلا براساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا', , 6(2), pp. 173-195.
کنعانی, ابراهیم, شعیری, حمید رضا, کنعانی, ابراهیم نشانه- معناشناسی هستیمحور: از برهمکنشی تا استعلا براساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا. , 2015; 6(2): 173-195.

نشانه- معناشناسی هستیمحور: از برهمکنشی تا استعلا براساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا

جستارهای زبانی
Article 8, Volume 6, Issue 2, 1394, Pages 173-195    PDF (511.87 K)
Authors
ابراهیم کنعانی1; حمید رضا شعیری* 2; ابراهیم کنعانی1
1استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کوثر بجنورد، خراسان شمالی، ایران
2دانشیار زبان فرانسه دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
Abstract
در این مقاله، کارکردهای نشانه- معناشناختی «رنگ» و «نور» را در داستان «مری کردن چینیان و رومیان در علم نقاشی و صورتگری»[1]، از دفتر اوّل مثنوی، بررسی کردیم. در این گفتمان، مولانا با معرفی نگاه پدیدارشناختی خود، چگونگی تجلی وجه دموکراتیک عرفان شرق را نشان داده است. پرسش اصلی مقاله این است که چگونه و براساس کدام شرایط و کارکردهای گفتمانی و فرهنگی، گذر از فضای فیزیکی- کنشی به فضای نمادین و استعلایی فراهم می­شود. هدف از پژوهش، مطالعۀ ویژگی­های تعاملی و برهم­کنشی رنگ و نور و نشان­ دادن جایگاه سمیوسفرهای فرهنگی در گفتمان مولانا­ است. فرض ما این است که حضور هستی‌محور و پدیدارشناختی نور، فضای گفتمانی رنگ را از انحطاط هستی­محور نجات و آن را در وضعیت استعلایی قرار می­دهد؛ بنابراین، نور و رنگ در یک فضای بی­رنگی سبب استعلای معنا می­شوند. در چنین فضایی، ما با دیگری و هستی حضور یکی می­شویم و همه چیز به محتوایی از موسیقی زیبایی‌شناختی روح جهان تبدیل می­شود.



[1] نقاشان چینی و رومی، برای اثبات ادّعای خود در داشتن هنر برتر، در حضور پادشاه به رقابت پرداختند و در دو سرای مقابل هم به صورت­گری پرداختند. چینیان با کاربرد رنگ­ها و رومیان با صیقل­زدن دیوارها، هنر خود را عرضۀ کردند. نقّاشی چینیان زیبا به نظر می­رسید، امّا با انعکاس هنر آنان بر روی دیوارهای صیقلی رومیان، تصاویر به گونه­ای زیباتر و با شکوهمندی بیش­تر آفریده شد. عارفان نیز همان رومیان اهل صیقل هستند که با رستن از هر نوع رنگ، در دل خود نقش معشوق خود را انعکاس داده­اند. (ر.ک. زمانی، 1392: 154- 155)
Keywords
واژگان کلیدی: نشانه- معناشناسی; رنگ; نور; رومیان و چینیان مولانا; حضور هستی‌محور
Statistics
Article View: 282
PDF Download: 132
Statistics
Number of Journals45
Number of Issues2,171
Number of Articles24,674
Article View24,460,549
PDF Download17,559,782