بررسی فرآیند ارتقاء اسم ملکی در زبان فارسی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 4, Volume 4, Issue 2, 1392, Pages 75-99 PDF (319.51 K) | ||
| Authors | ||
| علی درزی1; طاهره افشار* 2 | ||
| 1دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 2فارغالتحصیل دکتری گروه زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| در زبان فارسی، درون حوزه کسره اضافه، گاه عنصری به نام اسم ملکی به عنوان گروه نحوی حامل نقش معنایی مالک حضور دارد که به دلیل بازبینی مشخصه، جابه جا می شود و به حوزه بالاتر می رود. در تحلیل های زبان شناختی آراء مختلفی از بودن یا نبودن حرکت عنصر ملکی ارائه شده است. در این مقاله می کوشیم با رویکردی مشخصه بنیاد، فرایند یاد شده را در چارچوب مفاهیم نظری برنامه کمینه گرا تبیین کنیم و تحلیلی همگون و متفاوت از انگیزه حرکت و جابه جایی این سازه ارائه دهیم. در این مقاله در تقابل با تحلیل قمشی (1997) و به پیروی از تحلیل ریتر (1991 و 1992) محل ترکیب اسم ملکی را مشخص گر گروه اسمی کوچک قرار می دهیم و سپس برای بازبینی مشخصه «+معرفه»، آن را به جایگاه مشخصگر گروه تعریف ارتقاء می دهیم. بدین ترتیب به لحاظ ردهشناختی، زبان فارسی جزو زبان هایی قرار می گیرد که ساخت ملکی معرف مانند دارند. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: اسم ملکی; اعطای نقش معنایی; گروه اسمی کوچک; لایه واژگانی; بازبینی مشخصه; فرایند ارتقاء اسم ملکی | ||
|
Statistics Article View: 252 PDF Download: 135 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,447,974 |
| PDF Download | 17,555,113 |