بررسی مفهوم زمان در شعر محمود درویش و قیصر امینپور | ||
| پژوهش های ادبیات تطبیقی | ||
| Article 6, Volume 4, Issue 2 - Serial Number 8, 1395, Pages 109-132 PDF (236.64 K) | ||
| Authors | ||
| مصطفی کمالجو* 1; حمیده فقیهعبداللهی2; مهرعلی یزدانپناه3 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران | ||
| 3. استادیاردانشگاه آزاد اسلامی قائمشهر، گروه زبان و ادبیات فارسی، قائمشهر، ایران | ||
| Abstract | ||
| زمان، مفهومی انتزاعی است که در کنار مفاهیم دیگر مانند مکان و انسان قرار میگیرد. زمان در تجربهی انسانی، دو بعد دارد: زمان بیرونی و زمان درونی. زمان بیرونی همان زمان واقعی است که انسان از تغییر حوادث آن ناتوان است؛ اما زمان درونی، زمانی است که ساخته و پرداخته ذهن آدمی است. این پژوهش، مفهوم زمان در سرودههای محمود درویش و قیصر امینپور را بررسی میکند تا بهرهمندی این دو شاعر را از عنصر زمان، مشخص کند. این مقاله در آغاز، به تعریف لغوی زمان و دیدگاههای مهمی که دربارهی زمان، بیان شده است پرداخته است؛ سپس با ارائه تعریفی از زمان بیرونی و زمان درونی، اندیشههای این دو شاعر را در باب عنصر زمان بررسی میکند. این پژوهش نشان میدهد که محمود درویش و قیصر امینپور برای رسیدن به جاودانگی و گریز از مرگ، به شیوههایی مانند بازگشت به گذشته، اسطوره و عشق، پناه بردهاند، که این امر بیانگر نگاه مشترک این دو شاعر به عنصر زمان است. | ||
| Keywords | ||
| واژگان کلیدی: زمان; ادبیات تطبیقی; محمود درویش; قیصر امینپور | ||
|
Statistics Article View: 201 PDF Download: 142 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,672 |
| Article View | 24,384,160 |
| PDF Download | 17,531,366 |