خوانش نشانه-معناشناسی گفتمان شعری أمل دنقل با تکیه بر نظام مبتنی بر تطبیق لاندوفسکی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Articles in Press, Accepted Manuscript, Available Online from 21 November 2025 | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 10.48311/LRR/lrr.2025.114678.0 | ||
| Authors | ||
| آزاده قادری1; پرییا رزمدیده* 2 | ||
| 1استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
| 2دانشیار زبانشناسی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان | ||
| Abstract | ||
| این پژوهش به تحلیل نشانهمعناشناختی گفتمان شعری أمل دنقل در قصیدۀ «من مذکرات متنبی» میپردازد و چگونگی بازنمایی مفاهیم سیاسی و اجتماعی را از طریق تعامل پویای نمادها و شاخصهای زبانی در بستر دهۀ ۱۹۶۰ مصر بررسی میکند. پژوهش حاضر بر پایۀ نشانهمعناشناسی گفتمان با تأکید بر نظریۀ لاندوفسکی (2004) در مطالعۀ تطبیقی سوژههای تاریخی باتکیهبر نظام تعاملی تطبیق و لغزشهای مهارشده انجام شدهاست. یافتهها نشان میدهد که دنقل با بازتعریف شخصیتهایی چون متنبی (نماد فرهیختگی و مقاومت)، کافور (نماد حاکمیت ضعیف و منفعل)، خوله (نماد سرزمین اشغالی فلسطین)، و سیفالدوله (نماد حاکم آرمانی)، و بهرهگیری از استعارههای سیاسی (مانند «شمشیر زنگارگرفته» و «تجار الرقیق» بهعنوان صهیونیستها) و شاخصهای مکانی (نظیر أریحا و حلب)، گفتمانی چندلایه خلق میکند که تجربۀ زیستۀ تنشهای اجتماعی مصر را بازتاب میدهد. این عناصر، از طریق کنش زبانی و ادراک حسی، به تقویت ایدئولوژی مقاومت، عدالتخواهی، و نقد هژمونی حاکم (انور سادات) میانجامند. بررسی کارکردهای گفتمانی شعر آشکار میسازد که دنقل با تبدیل زبان به ابزار «مقاومت» و بهرهگیری از گفتمان شوشی، مخاطب را به خیزش علیه شرایط سیاسی دعوت میکند. | ||
| Keywords | ||
| نشانهمعناشناسی گفتمان; أمل دنقل; نظام تطبیق; استعاره سیاسی | ||
|
Statistics Article View: 62 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,448,481 |
| PDF Download | 17,555,328 |