بررسی دعاوی سالهای ازدسترفته در حقوق انگلیس و امکانسنجی آن در حقوق ایران | ||
| پژوهش های حقوق تطبیقی | ||
| Article 1, Volume 29, Issue 2 - Serial Number 128, 1404, Pages 1-28 PDF (1.39 M) | ||
| DOI: 10.48311/CLR.29.2.1 | ||
| Authors | ||
| زینب تاری* ; زهرا ایوبی | ||
| دانشآموخته دکتری، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. | ||
| Abstract | ||
| دعوای «سالهای از دست رفته» یکی از دعاوی ناشی از صدمات بدنی است که در اثر بیاحتیاطی عامل زیان مطرح میگردد. برای طرح این دعوا، علاوه بر شرایط عمومی دعوای مسئولیت مدنی ناشی از بیاحتیاطی، لازم است امید به زندگی زیاندیده بر اثر صدمه بدنی کاهش یافته باشد. این دعاوی معمولاً در خصوص صدمات بدنی شدید مطرح میشوند و زیاندیده در پی جبران درآمدی است که در سالهای از دست رفته زندگی خود میتوانست کسب کند. دادگاههای انگلیس برای تعیین غرامت از دست رفتن درآمد، عواملی مانند سن زیاندیده، عمر کاری مورد انتظار، سن بازنشستگی، وضعیت سلامتی و امید به زندگی پیش از صدمه بدنی را در نظر گرفته و پس از کسر هزینههای شخصی زندگی زیاندیده در سالهای از دست رفته، حکم مقتضی را صادر مینمایند. این پژوهش در پی بررسی امکان طرح چنین دعاوی در حقوق ایران است. اگرچه طرح این دعاوی در دادگاههای ایران رایج نیست، اما یافتههای این پژوهش نشان میدهد که با استناد به قواعد عمومی جبران خسارت و مسئولیت مدنی، شرایط جبران این نوع خسارت تحت عنوان «منافع ممکنالحصول» قابل طرح است. هرچند، تبصره ۲ ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری ممکن است در مواردی که دیه پرداخت میشود، موانعی برای جبران این نوع خسارت ایجاد کند. بنابراین، به دلیل خلاء قانونگذاری صریح در زمینه دعاوی سالهای از دست رفته، تدوین مقررات خاص درباره منافع ممکنالحصول سالهای از دست رفته برای نیل به اصل جبران کامل خسارتهای بدنی ضروری به نظر میرسد. | ||
| Keywords | ||
| زیاندیده; سالهای ازدسترفته; درآمد ازدسترفته; کاهش امید به زندگی; عدمالنفع; منافع ممکنالحصول | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 263 PDF Download: 123 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,419 |
| PDF Download | 17,551,414 |