گونۀ ادبی صلواتخوانی در ادب عامه | ||
| پژوهشهای ادبی | ||
| Article 5, Volume 20, Issue 82, 1402, Pages 111-138 PDF (663.81 K) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 2634.20.82.111 | ||
| Authors | ||
| مرضیه عظپیمی; حسن ذوالفقاری* ; نجمه دری; غلامحسین غلامحسین زاده | ||
| دانشگاه تربیت مدرس | ||
| Abstract | ||
یکی از گونههای ادبی شعر عامه صلواتخوانی است که به منظور تبرکبخشی و توسل به اولیای دین در موقعیتها و مراسم مختلف خوانده میشود و مخاطب را به فرستادن صلوات فرا میخواند. غالباً این اشعار را تحت تأثیر موقعیت اجرای آنها زیر عنوانهای دیگر قرار میدهند؛ برای مثال آنها را شعر کار، چاووشی یا سحریخوانی در نظر میگیرند حال اینکه هر یک گونهای متمایز و مستقل است. در این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که صلواتخوانی از دید ژانرشناسی چگونه شعری است و چه ویژگیهایی دارد. با در نظر گرفتن مطالعات ژانری ویژگیهای متنی و برونمتنی این اشعار بررسی شد؛ ویژگیهایی همچون ساختار، محتوا، کارکرد و چگونگی تعامل میان سرخوان و مخاطبان. در منابع مکتوب نمونههای اندکی از صلواتخوانی وجود دارد؛؛ اما در همین نمونههای اندک، ساختار و ویژگیهای واحدی به چشم میخورد که میتوان بر اساس آنها صلواتخوانی را یک گونۀ ادبی مستقل به شمار آورد. | ||
| Keywords | ||
| صلواتخوانی و ادب عامه; شعر عامۀ فارسی و فرهنگ مذهبی; نوع ادبی صلواتخوانی; ادبیات عامه | ||
|
Statistics Article View: 157 PDF Download: 123 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,443,787 |
| PDF Download | 17,553,714 |