ملاحظاتی در ساختار ساقی نامه با تأکیدبر دو نمونۀ گذشته و معاصر | ||
| پژوهشهای ادبی | ||
| Article 5, Volume 3, Issue 12, 1385, Pages 99-122 PDF (194.89 K) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| Author | ||
| دکتر منوچهر جوکار* | ||
| دانشگاه شهید چمران هواز | ||
| Abstract | ||
| ساقینامه و مغنینامه را در یک نگاه کلی میتوان «شعر میخانهای» گفت، به ویژه از قرن نهم تا دوازدهم هجری از « ژانر»های پرطرفدار شعر فارسی بوده و نمونۀ کامل و مفصل آن بیشتر در قابل مثنوی بحر متقارب سروده شده است. این نوع شعر امکان خوبی به شاعر میداده است تا به بهانۀ می و میخانه و مستی، فارغ از محدودیتها و ممنوعیتها ، ناگفتنیهای روزگار خود را در قالب نکوهش روزگار و اهل آن برزبان آورده و ای بسا یاد کرد او از می و میخانه و ساقی، بهانهای بوده برای اعتراض و انتقاد از آنچه او نمیخواهد و ناروا میپندارد! از این منظر، ساقینامه شعری اجتماعی، آرمانخواهانه و بلکه شورشگرانه است. در این مقاله، ابتدا به تعریف و بررسی ساختار و ویژگیها و زمینۀ سرایش این نوع شعر پرداخته میشود و سپس در ادامه با اشاره به سابقۀ آن در شعر فارسی، یک نمونۀ پیشین از ظهوری ترشیزی ( به جهت تفصیل و ساختار کامل آن) با یک نمونۀ معاصر از هوشنگ ابتهاج بررسی و مقایسه خواهد شد. | ||
| Keywords | ||
| کلید واژه: ساقینامه; شعر میخانهای; ظهوری ترشیزی; هوشنگ ابتهاج | ||
|
Statistics Article View: 202 PDF Download: 77 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,431,444 |
| PDF Download | 17,549,939 |