شیوههای وامگیری فارسی عامیانه معاصر از ترکی | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 6, Volume 10, Issue 46, 1401, Pages 91-125 PDF (841.64 K) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Author | ||
| اصغر اسماعیلی* | ||
| پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | ||
| Abstract | ||
| در این پژوهش، شیوههای وامگیری فارسی عامیانه از ترکی بررسی شده است. برای این منظور فرهنگ فارسی عامیانه تألیف ابوالحسن نجفی مبنای کار قرار گرفت و مداخل ترکی یا مداخلی که بخشی از آنها ترکی بود، استخراج و بررسی شد. نتایج تحقیق گویای آن است که فارسی عامیانه با سه روش، از ترکی وامگیری کرده است: 1.آمیزش قرضی (آمیزۀ واژگانی) که در آن نیمی از واژۀ تکواژ یا واژۀ دخیل از ترکی و نیم دیگر، تکواژی از فارسی عامیانه است که انواع آن در پژوهش حاضر عبارتاند از: اتباعسازی (مانند اله و بله کردن) و ساخت واژهها و ترکیبات جدید با واژگان ترکی (مانند آلشی)؛ 2. وامگیری دستوری که به دو صورت کلی بوده است: نخست جملات کوتاهی که از ترکی وارد فارسی عامیانه شدهاند (مانند بو دور که وار)؛ دوم ساختهای دستوری که از ترکی دخیل که دو دستهاند: ترکیبات وصفی (مانند یالانچی پهلوان)؛ ترکیبات اضافی (مانند خاله قزی)؛ 3. وامگیری واژگان که گستردهترین نوع وامگیری است و واژگان و ترکیبات ترکی بدون تغییر تلفظ و معنا (مانند مشتلق)، با تغییر تلفظ و معنا (مانند ایاق)، تنها با تغییر تلفظ (مانند دوستاق چی) و تنها با تغییر معنا (مانند یر به یر) وارد فارسی عامیانه شدهاند. وامواژههای ترکی در فارسی عامیانه در حوزههای معنایی زیر هستند:. خویشاوندی، تهدید، غذاها و خوردنیها، دشنامها و توهینها، ضرب و جرح، لغات مربوط به حیوانات، پوشش و مسائل مربوط به آن، واژههای دیوانی ـ نظامی، اعضای بدن، آیینها، شغلها و کشاورزی. بهطور کلی استفاده از واژگان و جملات ترکی، گسترش لفظی و معنایی فارسی عامیانه و غنای آن را موجب شده است. | ||
| Keywords | ||
| وامگیری; فارسی عامیانه; ترکی; آمیزۀ واژگانی; وامگیری دستوری; وامگیری واژگان | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 279 PDF Download: 180 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,435,983 |
| PDF Download | 17,551,274 |