واکاوی تطبیقی درونمایۀ شکواییه در دوبیتی های ادب عامۀ مازندران و خراسان | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 6, Volume 10, Issue 43, 1401, Pages 91-126 PDF (1.38 M) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Author | ||
| ویدا ساروی* | ||
| دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل | ||
| Abstract | ||
| شکواییه یکی از گونههای اصلی ادبیات غنایی است. شاعران که وجود خویش را مورد خدشۀ روزگار و حتی معشوق میبینند، با زبان شکواییه شرح حال خویش مینمایند و آلام فکری، ناکامیها، رنجها و ناامیدیهای خود را بیان میکنند. ترانههای عامه، بهدلیل پاسداری از هویت فرهنگی ـ ملی و انتقال احساسات و عقاید گذشتگان، بخش مهمی از ادبیات شفاهی را تشکیل میدهند. در میان قالبهای شعری، دوبیتی، صمیمیترین و نزدیکترین قالبی است که هم سراینده و هم مخاطب بهآسانی با آن ارتباط برقرار میکند. این پزوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی قصد دارد تا درونمایۀ شکواییه را در دوبیتیهای عامیانۀ مازندران و خراسان بررسی کند. با مطالعۀ بیش از 3.000 دوبیتی عامیانۀ مازندرانی و خراسانی، 435 دوبیتی یعنی حدود 5/14درصد درونمایۀ شکواییه دیده شده است. این شکوهها از نظر محتوایی به دو دستۀ شخصی و فلسفی تقسیم شدهاند. براساس دستهبندی انواع شکواییهها و یافتههای تحقیق میتوان گفت که در خراسان شکایت عاشق از بیوفایی معشوق و در مازندران شکایت از غم غربت بیشترین بسامد را داراست. در بقیۀ شکواییهها همانند: شکایت از غم عشق؛ شکایت از دلتنگی؛ شکایت از خدمت سربازی؛ شکایت از والدین؛ شکایت از رقیب عشقی؛ شکایت از تنهایی؛ شکایت از زن بیوفا؛ شکایت از بخت و اقبال بد؛ شکایت از روزگار و شکایت از خداوند، آمار شکواییهها در دو استان نزدیک به هم است | ||
| Keywords | ||
| شکواییۀ شخصی; شکواییۀ فلسفی; ادبیات عامیانه; مازندران; خراسان | ||
|
Statistics Article View: 261 PDF Download: 103 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,160 |
| Number of Articles | 24,584 |
| Article View | 20,296,001 |
| PDF Download | 16,229,384 |