نوستالژی در شعر برزگری؛ یکی از گونههای شعر عامۀ بختیاری | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 11, Volume 8, Issue 36, 1399, Pages 281-311 PDF (842.24 K) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Authors | ||
| روح الله کریمی* 1; حمید رضایی2; فرهاد درودگریان2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور | ||
| 2دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور | ||
| Abstract | ||
| شعر عامۀ بختیاری، از نظر گونهشناسی، تنوع و بسامد بالایی دارد. گونههای مختلفی مانند سُرو، دوالالی، صیادی، شَوخین، بَلال و برزگری از آن جمله است. گونۀ برزگری که با نامهای بَوِرو، باوِرو، بیداد و بَرزِیَری نیز شناخته میشود، روایتگر دلتنگی، عشق، اندوه، آرزوها، و دغدغههای دروگرانی است که فصل بهار، در گرمسیر بختیاری، دور از خانواده و ایل، به درو و برداشت محصولات کشاورزی مشغول بودند. آنان احساسات و عواطف خود را در قالب شعر با آواز بیان میکردند. یکی از مضامین اصلی این اشعار، حس نوستالژی برزگر دورافتاده از خانواده است. در پژوهش حاضر عوامل و وجوه مختلف نوستالژی در اشعار برزگری بررسی شده است. این نوستالژی به دو گونۀ زنانه و مردانه تقسیم میشود. از وجوه برجستۀ نوستالژی مردانه در شعر برزگری میتوان به دلتنگی برای زادگاه، یادآوری خاطرات وصال با معشوق، حسرت برای وارگهها و چشمههای سردسیر، دلتنگی برای طبیعت بهویژه گیاهان سردسیر، غم غربت و تنهایی اشاره کرد. نوستالژی زنانه، حالات روحی زنان چون انتظار و فراق را نشان میدهد. | ||
| Keywords | ||
| فرهنگ بختیاری; شعر عامه; برزگری; نوستالژی; حسرت | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 208 PDF Download: 167 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,160 |
| Number of Articles | 24,572 |
| Article View | 19,800,044 |
| PDF Download | 15,998,262 |