فرایند فردیت در منظومۀ خورشید و مهپاره، بر اساس نظریۀ کهنالگویی یونگ | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 8, Volume 8, Issue 33, 1399, Pages 215-244 PDF (410.71 K) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Authors | ||
| صالح بوعذار1; محمد رضا روزبه* 2; صفیه مرادخانی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران | ||
| 2دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران | ||
| 3استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران | ||
| Abstract | ||
| در قرن بیستم و با شکوفایی نظریه اسطورهای و کهنالگویی یونگ، پس از آنکه پیشتر، انسانشناسان برای مطالعات انسانشناسانه خود از اسطورهها و ادبیات سود میجستند، در این مرحله بیشتر نقد کهنالگویی و اسطورهای بود که آثار ادبی و اسطورهای را از منظر کهنالگویی تحلیل میکرد. بنابراین، نقد کهنالگویی رویکردی میانرشتهای است که به کشف و تبیین و تأثیر اسطورهها و کهنالگوها و نقش آنها در ادبیات میپردازد. «فردیت» از برجستهترین کهنالگوهای نظریۀ کهنالگویی یونگ است. در داستان خورشید و مهپاره، خورشید بهمنزلۀ قهرمان داستان، برای رسیدن به معشوق خویش با عقبهها و مشقتهای فراوانی مواجه میشود که از جملۀ آنها میتوان به ارغوان جادوگر، عین بلای حیلهگر، زنگیان آدمخوار، مرزبان رقیب، دریای طوفانی و... اشاره کرد. در این منظومه، علاوه بر پدیدههای کهنالگویی چون جادو و جادوگری و اعمال خارقالعاده و نمادهای کهنالگویی، کهنالگوهای سفر، فردیت، خواب، مادر، قهرمان و ... دیده میشوند. این امر سبب شده است تا فرایند فردیت در این منظومه را از زاویۀ نظریۀ کهنالگویی یونگ بررسی و تحلیل کنیم. بر این اساس، «خورشید» قهرمان این منظومه، پس از طی سفری قهرمانی و غلبه بر سایهها و آنیمای منفی، به وصال میرسد و فردیت خویش را بهمدد دستگیری پیرخرد و جوهر عشق محقق میسازد و تولدی دوباره مییابد. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش کتابخانهای و به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی است. | ||
| Keywords | ||
| تحلیل کهنالگویی; فردیت; یونگ; خورشید و مهپاره; میرزا محمدسعید طبیب قمی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 203 PDF Download: 122 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,447,961 |
| PDF Download | 17,555,108 |