اَردهخوانی و کاربردهای آن در آیین سوگواری سیستان | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 1, Volume 7, Issue 29, 1398, Pages 1-24 PDF (574.58 K) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Authors | ||
| فاطمه الهامی* 1; راضیه میرشکار2 | ||
| 1عضو هیات علمی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار | ||
| 2دانشجوی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار | ||
| Abstract | ||
| آیین سوگ رسم رایجی است که به قدمت وجود بشر در میان هر قومی ریشه دارد و با آداب و رسوم و شعر و ترانههای خاص عجین شده است. مردم سیستان عمدتاً با تأسی از فرهنگ روستایی از شعر و ترانه برای حفظ و احیای آیینهای سوگواری بهره وافی بردهاند. اردَهخوانی، روُواییخوانی یا رباعیخوانی سوگسرودهای است با آهنگی بسیار سوزناک و حُزنانگیز که به صورت آوازهخوانی در مراسم عزاداری در سیستان اجرا میشود. این مقاله با روش کتابخانهای و مصاحبه حضوری با گویشوران متعدد به بررسی اردهخوانی و کاربردهای آن در آیین سوگ سیستان پرداخته است و با معرفی اردهخوانی و روواییخوانی، وجهتسمیه آن، تاریخچه، مجریان، شیوه اجرا، زمان و مکان اجرا نشان میدهد که مردم سیستان بسیار پایبند به اجرای آیین سوگواری با گویش بومی خود هستند و این مسئله در فرهنگ آنان جایگاه والایی دارد. مقایسه آن با گونههای دیگر در مناطق مختلف ایران، نقش محوری ترانه و ترنم را در اساسیترین مسائل زندگی اقوام کهن ایرانی نشان میدهد. همچنین، این مقاله با ذکر نمونههایی از رباعیهای سیستانی وزن، قافیه و ردیف، قالب، زبان، محتوا و ویژگیهای ادبی آن را بررسی کرده است. استفاده از آهنگ و ترانه برای التیام دادن به لحظههای سرشار از غم و اندوه در بین مردم سیستان گویای ذوق سلیم و طبع لطیف این قوم در حاشیه کویر است | ||
| Keywords | ||
| اردهخوانی; رباعیخوانی; فرهنگ عامه; سوگسروده; سیستان | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 211 PDF Download: 90 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,160 |
| Number of Articles | 24,577 |
| Article View | 19,939,141 |
| PDF Download | 16,083,131 |