بنمایۀ کوچکتر از کوچک در عین حال بزرگتر از بزرگ در قصههای ایرانی | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 3, Volume 7, Issue 26, 1398, Pages 53-80 PDF (798.64 K) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Author | ||
| مریم اسمعلی پور* | ||
| دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| Abstract | ||
| در این مقاله یکی از تکراریترین بنمایههای قصهها و افسانههای ایرانی یعنی قهرمانی و پیروز بودن فرزند آخر با تکیه بر مصادیق کهنالگوی کودک از دیدگاه یونگ بررسی شده است. فرزند پسر یا دختر سوم، چهارم، هفتم، چهلم و یا صدم که درحقیقت کوچکترین فرزند است، در بین خواهران و برادران خود در صحنۀ مبارزۀ متوازن نبرد میکند و پیروز میشود. در این پژوهش، ابتدا چند تیپ و برای هر تیپ، یک قصه انتخاب شده است. سپس، قصهها براساس سه ویژگیای که یونگ برای کهنالگوی کودک قائل است، بررسی شده است. نتیجۀ حاصل اینکه فرزندان آخر در قصهها با بنمایۀ کوچکتر از کوچک و بزرگتر از بزرگِ یونگ در سه ویژگی استعداد طرد کردن، شکستناپذیری و هرمافرودیتی بودن اشتراک عمیقی دارند. | ||
| Keywords | ||
| فرزند آخر; قصههای ایرانی; کوچکتر از کوچک و بزرگتر از بزرگ; بنمایه و یونگ | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 150 PDF Download: 101 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,431,664 |
| PDF Download | 17,550,037 |