آیینهای سوگ و سُرور در منطقۀ سرکویرِ دامغان | ||
| فرهنگ و ادبیات عامه | ||
| Article 1, Volume 3, Issue 5, 1394, Pages 1-29 PDF (280.47 K) | ||
| Authors | ||
| سیدحسین طباطبایی* 1; محمد رضایی2; سیدحسن طباطبایی2; محمد رضایی2 | ||
| 1کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی | ||
| 2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان | ||
| Abstract | ||
| چکیده یکی از زیباترین جنبههای ادبیات شفاهی ایران، نواها و سرودههای بومی و محلی است که اقوام و گویشوران مناطق گوناگون، در حین کار و یا در مراسم و مناسبتهای خاص زمزمه میکنند. این سرودهها در طول تاریخ همواره گرمابخش محافل و نقل رایج مراسم و گردهماییهای اقوام این سرزمین بوده است. برخی از این نواها –که ریشه در گذشتههای بسیار دور و فرهنگ کهن ایران باستان دارد- بنا به دلایل متعدد، ازجمله دورماندن از جوامع بزرگ و عدم ارتباط گستردۀ گویشوران آن با مناطق شهری، حتی تا زمان حاضر مغفول و پنهان مانده است. اشعار مرتبط با آیینهای سوگ و سُرور در فرهنگ عامیانۀ منطقۀ سرکویر (واقع در مرز جنوبی استان سمنان و در مجاورت حاشیۀ شمالی دشت کویر)، از این گونه است. این سرودهها مبتنی بر سنتهایی کهن است که از گذشتههای بسیار دور، همراه همیشگی مراسم عزا و عروسی مردم بوده و تا زمان حاضر نیز قوت و قدرت خود را حفظ کرده است. در این نوشتار بر آنیم تا در کنار معرفی «سُرو» و «اُنگاره» بهعنوان دو نوای مخصوص مراسم عروسی و عزا و بیان ویژگیها، انواع و مشخصات آن، به تشریح جنبههای ادبی و مردمشناسی این سنت عامه بپردازیم و از خلال آن برخی ویژگیهای حاکم بر فرهنگ عامۀ گویشوران را تبیین و تحلیل نماییم. واژههای کلیدی: سرکویر، نواهای محلی، سُرو، انگاره، فرهنگ عامه. | ||
| Keywords | ||
| سرکویر; نواهای محلی; سُرو; انگاره; فرهنگ عامه | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 248 PDF Download: 119 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,436,312 |
| PDF Download | 17,551,375 |