ارزیابی ریسک خطر مصرف و میزان تجمع مس و سرب در ماهیان سرخو (Lutjanus ehrenbergi)، سنگسر (Pomdasys Kaakan) و کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) در سواحل بندرعباس | ||
| علوم و فنون شیلات | ||
| Article 3, Volume 10, Issue 3 - Serial Number 35, 1400, Pages 301-312 PDF (1.62 M) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| Authors | ||
| فاطمه ارزانی1; سلیم شریفیان* 2; مهران لقمانی2 | ||
| 11- مرکز آموزش عالی علمی کاربردی-واحد پارسیان | ||
| 2دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار | ||
| Abstract | ||
| ماهی یکی از مهمترین منابع پروتئینی برای تغدیه و سلامت انسان است. از این رو پایش تجمع فلزات سنگین در ماهیان تجاری همواره مهم میباشد. در مطالعه حاضر میزان تجمع فلزات سنگین (مس و سرب) در بافت عضله و خطرات احتمالی آنها برای مصرف کنندگان در سه گونه ماهی پرمصرف در جنوب کشور(بندرعباس) یعنی سرخو (Lutjanus ehrenbergi)، سنگسر (Pomdasys Kaakan) و کفشک تیز دندان (Psettodes erumei) در سال 1398مورد بررسی قرار گرفت. میانگین میزان تجمع (میکروگرم بر گرم وزن خشک) فلز مس در ماهی سرخو، سنگسر و کفشک به ترتیب برابر با 025/0±078/0، 017/0±136/0 و 013/0±127/0 بود، در حالی که میزان تجمع سرب در آنها به ترتیب برابر با 018/0±079/0، 023/0±090/0 و 031/0±107/0 بدست آمد. بالاترین میزان جذب روزانه (میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن در روز) مس برابر با 023/0 و ناشی از مصرف ماهی سنگسر بود، در حالی که بالاترین میزان جذب روزانه سرب ناشی از مصرف ماهی کفشک و برابر با 018/0 به دست آمد. میزان جذب روزانه و هفتگی در هر دو فلز و در هر سه گونه ماهی کمتر از مقادیر دوز مرجع EPA و مصرف قابل تحمل (TI) ارائه شده توسط کمیسیون مشترک FAO/WHO ، بود. برآورد میزان خطر (THQ) محاسبه شده برای هر دو فلز به میزان قابل توجهی پایین تر از 1 بود. نتایج نشان داد که جوامع شهری استان هرمزگان با میزان مصرف های محاسبه شده در معرض هیچ گونه خطری ناشی از تجمع فلزات سنگین مورد بررسی در این مطالعه نمی باشند. | ||
| Keywords | ||
| ریسک خطر; فلزات سنگین; هرمزگان; ماهیان تجاری | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 237 PDF Download: 165 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,818 |
| PDF Download | 17,556,860 |