خیرطلب, مینا, عابدینی, رضا, قربانی, محسن (2020). بررسی عملکرد غشای آمیخته پبکس/ پلی(وینیل الکل) در جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن. , 3(4), 57-71.
مینا خیرطلب; رضا عابدینی; محسن قربانی. "بررسی عملکرد غشای آمیخته پبکس/ پلی(وینیل الکل) در جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن". , 3, 4, 2020, 57-71.
خیرطلب, مینا, عابدینی, رضا, قربانی, محسن (2020). 'بررسی عملکرد غشای آمیخته پبکس/ پلی(وینیل الکل) در جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن', , 3(4), pp. 57-71.
خیرطلب, مینا, عابدینی, رضا, قربانی, محسن بررسی عملکرد غشای آمیخته پبکس/ پلی(وینیل الکل) در جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن. , 2020; 3(4): 57-71.

بررسی عملکرد غشای آمیخته پبکس/ پلی(وینیل الکل) در جداسازی دی اکسیدکربن از نیتروژن

پژوهش های کاربردی مهندسی شیمی - پلیمر
Article 5, Volume 3, Issue 4 - Serial Number 10, 1398, Pages 57-71    PDF (907.12 K)
Authors
مینا خیرطلب1; رضا عابدینی* 2; محسن قربانی3
1دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
2استادیار- دانشکده مهندسی شیمی- دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
3دانشیار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
Abstract
تراوایی و انتخاب­پذیری دو عامل مهم در استفاده از غشاهای پلیمری در فرآیندهای جداسازی گاز هستند. لذا امروزه اصلاح و بهبود غشاها جهت افزایش این دو پارامتر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش به منظور بهبود عملکرد غشاهای پلیمری، به سنتز غشاهای مرکب دو جزیی متشکل از Pebax®1657 و PVA در جداسازی گاز CO2 پرداخته شد و اثرات ناشی از درصدهای وزنی متفاوت PVA در شبکه پلیمر Pebax بر ساختار، مورفولوژِی و خواص گاز تراوایی غشاهای حاصله مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییر در پیوندهای شیمیایی، میزان بلورینگی و مورفولوژی سطح مقطع غشاها به ترتیب به وسیله طیف سنجی مادون قرمز(FTIR)، میکروسکوپ الکترونی پویشی گسیل میدانی(FESEM) و آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی(DSC) بررسی شد. نتایج آزمون حرارتی حاکی از افزایش بلورینگی و دمای انتقال شیشه­ای در ازای افزودن 5 الی 15 درصد وزنی PVA بوده است. اما با افزایش محتوی PVA به 20درصد وزنی، بلورینگی کاهش یافت. تصاویر میکروسکوپی برای غشا Pebax خالص یک سطح مقطع یکنواخت و عاری از هرگونه عیب و نقص را نشان داده است اما با افزودن PVA، شیارها و ساختارهای غارگونه­ای در سطح مقطع غشاهای مرکب مشاهده شد. عملکرد غشاها در جداسازی CO2/N2 غشاها با استفاده از سامانه حجم ثابت در دمای°C 30 و فشار خوراک 2، 6 وbar10 اندازه­گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تراوایی CO2 در غشاهای مرکب با افزایش محتوی PVA در غشا Pebax بهبود یافت. به طوری که بهترین تراواییCO2 برابر با Barrer 204.64 بوده است که در فشار bar 10 و توسط غشای Pebax/PVA (20 wt.%) حاصل شد. علاوه بر این غشای مرکب حاوی 15 درصد وزنی PVA بیشترین گزینش پذیری CO2/N2 را با مقدار 100.21 و در فشار bar 10 و دمای °C30 نشان داد.
Keywords
غشا مرکب; Pebax®1657; PVA; تراوایی; گزینش پذیری; جداسازی CO2/N2
References
Statistics
Article View: 210
PDF Download: 124
Statistics
Number of Journals45
Number of Issues2,171
Number of Articles24,674
Article View24,436,279
PDF Download17,551,366