پدیدارشناسی و سنخشناسی مخالفخوانیهای احمد شاملو | ||
| نقد ادبی | ||
| Article 6, Volume 5, Issue 19, 1391, Pages 99-131 PDF (333.87 K) | ||
| Author | ||
| سینا جهاندیده کودهی* | ||
| عضو هیئت علمی تربیت معلم بنت الهدی صدر رشت | ||
| Abstract | ||
| یکی از شکل های بودن ، اندیشیدن و آفریدن، مخالف خوانی است که در چالش با «دیگری» آشکار می شود. مخالف خوانی قرائت و بدخوانی کنش و ساختار اندیشه های آفریدۀ دیگری است . مهم ترین فرضیه های تحقیقی ِ مقاله این است که آشکارترین وجه پدیدارشناختی شعر معاصر ایران ، مخالف خوانی است و احمد شاملو بارزترین شاعری است که با روش های مخالف خوانی ، نه تنها به ساختارهای نو دست می یابد؛ بلکه این روش ها را در سایر فعالیت های فرهنگی خود استمرار می دهد. این مقاله از دو بخش تشکیل شده است . در بخش نخست، مفهوم مخالف خوانی به شکل پدیدارشناختی توصیف می شود که چگونه براساس تقابل ، گفت وگو و تخاصم شکل می گیرد و به فهم و آفرینش ساختارهای زبانی ، فرهنگی و زیبایی شناختی منجر می شود. در بخش دوم ، براساس مبانی نظری بهدست آمده، به سنخ شناسی انواع مخالف خوانی های احمد شاملو می پردازد. این مقاله به این نتیجه رسیده است که شاملو مخالف خوانی های خود را به چهار روش آشکار می کند: واژگون سازی ، بازی با ساختارها، تابوستیزی و اسطوره سازی | ||
| Keywords | ||
| گفتمانهای مسلط; احمد شاملو; مقاومت; واژگونسازی; ساختآفرینی; مخالفخوانی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 286 PDF Download: 85 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,672 |
| Article View | 24,384,218 |
| PDF Download | 17,531,391 |