زمانمندی روایت در چهار نمایشنامه نغمه ثمینی | ||
| نقد ادبی | ||
| Article 4, Volume 4, Issue 16, 1390, Pages 85-104 PDF (291.4 K) | ||
| Authors | ||
| رفیق نصرتی* 1; فریندخت زاهدی2 | ||
| 1دانشجو دکتری ادبیات نمایشی | ||
| 2استادیار دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران | ||
| Abstract | ||
| تجربه زمان مثل هرچیز دیگری در جهان می تواند در هر متنی نمود پیدا کند. عنصر زمان، عنصر سازه ای متن به شمار می آید. مختصه روایت به این است که در آن، زمان مؤلفه اصلی ابزار بازنمایی (زبان) و شی ء بازنموده به شمار می آید. بنابراین، زمان در پرتو روابط گاهشماری میان داستان و سخن بازنموننده آن معنا می یابد. با تحلیل زمان داستان و زمان سخن بازنموننده آن، نشان داده می شود که در هر چهار نمایشنامه مورد بررسی در این پژوهش، روایت دارای دو نوع زمانمندی است: زمانمندی یادوارهای و زمانمندی خطی. زمانمندی خطی خصلتی دراماتیک به متن می دهد و زمانمندی یادواره ای خصلتی روایی. زمانمندی یادواره ای همیشه در پیوند با مکان خاصی قرار می گیرد و به نوعی می تواند نشان دهنده ذهنیت زنانه حاکم بر متن باشد. در این مقاله، برآنیم تا نشان دهیم درحالی که در هر چهار نمایشنامه هر دو زمانمندی وجود دارد، در هر نمایشنامه ای که در آن زمانمندی خطی غلبه بیشتری دارد، متن خصلت دراماتیک دارد و هر نمایشنامه ای که در آن زمانمندی یادواره ای غلبه دارد، متن خصلت روایی دارد. | ||
| Keywords | ||
| روایت; زمانمندی یادوارهای; زمانمندی خطی; ذهنیت زنانه; متن دراماتیک; متن روایی | ||
|
Statistics Article View: 366 PDF Download: 144 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,672 |
| Article View | 24,384,218 |
| PDF Download | 17,531,391 |