مطالعه تطبیقی شرایط دعوای گروهی در حقوق آمریکا و کانادا؛ آموزههایی برای حقوق ایران | ||
| پژوهش های حقوق تطبیقی | ||
| Article 7, Volume 18, Issue 3 - Serial Number 85, 1393, Pages 153-177 PDF (222.66 K) | ||
| Authors | ||
| علی طهماسبی* ; علی طهماسبی* | ||
| استادیار گروه حقوق دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| Abstract | ||
| چکیده دادخواهی انفرادی شیوه رایج پیگیری تضییع حق در نظامهای حقوقی است؛ اما در مواردی که خواسته یا ارزش آن ناچیز باشد، اشخاص عموماً طرح دعوا نمیکنند، زیرا هزینه آن بیشتر از سودش است. در مقابل، خوانده برخلاف قانون، ثروت بادآوردهای به دست میآورد. این وضعیت وقتی تشدید میگردد که تعداد خواهانها زیاد بوده، اکثر آنان به علت کم بودن ارزش خواسته، طرح دعوا نکنند. در حقوق آمریکا و کانادا دعوای گروهی را برای مواجهه با چنین وضعیتهایی طراحی کردهاند. در آمریکا چندین گروه پیشبینی شده که افراد مشمول هریک از آنها میتوانند با جمع شرایط مقرر اقدام به طرح دعوا کنند. شرط تعدد، اشتراک، شاخصیت و شایستگی نماینده باید در همه گروهها وجود داشته باشد (شرایط عام) تا دادگاه گروه را تأیید کند؛ اما در دعوای گروهی مطالبه خسارت لازم است این شیوه برای رسیدگی به اختلاف بر دیگر شیوههای تجمیع دعاوی متعدد برتری داشته، مسائل مشترک دادرسی بر مسائل فردی آن غالب باشد (شرایط خاص). در حقوق کانادا چنین تفکیکی وجود ندارد. به علاوه از بعضی جهات، از جمله شمار خواهانها و عدم لزوم غلبه مسائل مشترک بر مسائل انفرادی دادرسی با حقوق آمریکا متفاوت است. در حقوق ایران چنین سازوکاری وجود ندارد و تنها طریق دادخواهی افراد، اقامه دعوای انفرادی است که گاه به علت موانع مختلف با عدم دادخواهی ملازمه دارد. نوشتار حاضر با هدف فراهم ساختن بستری برای تأمل در مورد این شیوه و احیاناً پذیرشش در حقوق ایران، به بررسی شرایط آن در حقوق آمریکا و کانادا میپردازد. * نویسنده مسؤول مقاله: Email: a.tahmasebi.7@gmail.com | ||
| Keywords | ||
| "واژگان کلیدی: دعوای فردی; تجمیع دعاوی; دعوای گروهی; شاخصیت; اشتراک | ||
|
Statistics Article View: 90 PDF Download: 49 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,444,784 |
| PDF Download | 17,554,012 |