مبانی نظریه اعتبار عقد احتمالی (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و مصر) | ||
| پژوهش های حقوق تطبیقی | ||
| Article 5, Volume 18, Issue 2 - Serial Number 84, 1393, Pages 103-126 PDF (245.03 K) | ||
| Authors | ||
| حبیب الله رحیمی* 1; خسرو محمودزاده2 | ||
| 11. استادیار دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| 22. کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| Abstract | ||
| چکیده مبنای تردید نسبت به اعتبار عقد احتمالی در حقوق ایران نقض اصل لزوم تعیین قطعی عوضین است. با تحلیل حدیث نفی غرر و تفسیری منعطف از مواد قانون مدنی (به عنوان مستندات اصل) و تحلیلی پیرامون اصل منع استفاده بلاجهت، اصل اتقان در عمل، نظم عمومی و سیره عقلا (به عنوان مبانی اصل)، روشن میگردد که مستندات و مبانی مذکور منافاتی با اعتبار عقد احتمالی ندارد. اعتبار عقد احتمالی در حقوق ایران با نظریه کفایت قابلیت تعیین عوضین که مورد پذیرش برخی فقها بوده، قابل توجیه است. این نظریه که مبتنی بر قاعده نفی عسر و حرج، نظم عمومی و عرف سلیم جامعه است، در موادی از قانون مدنی به طور خاص مورد پذیرش واقع گردیده است. در قانون مدنی مصر نظر به پذیرش نظریه کفایت قابلیت تعیین تردیدی نسبت به اعتبار عقد مذکور مطرح نگردیده است. مبنای پذیرش چنین نظریهای تحول در مفهوم غرر به تبع عرف است. عدم تأثیر غبن در صحت عقود احتمالی مبنای دیگری بر صحت عقد مورد بحث در حقوق مصر است. [1]نویسنده مسؤول: E-mail: Rahimi@atu.ac.ir | ||
| Keywords | ||
| عقد احتمالی; غرر; کفایت قابلیت تعیین; غبن | ||
|
Statistics Article View: 99 PDF Download: 70 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,451,823 |
| PDF Download | 17,556,862 |