ولی نژاد ترکمانی, رضا, بانوئی, علی اصغر, جلوداری ممقانی, محمد (2013). ارزیابی پیوندهای بین بخشی با استفاده از روش بردار ویژه (مطالعه موردی: استان تهران). , 13(2), 37-59.
رضا ولی نژاد ترکمانی; علی اصغر بانوئی; محمد جلوداری ممقانی. "ارزیابی پیوندهای بین بخشی با استفاده از روش بردار ویژه (مطالعه موردی: استان تهران)". , 13, 2, 2013, 37-59.
ولی نژاد ترکمانی, رضا, بانوئی, علی اصغر, جلوداری ممقانی, محمد (2013). 'ارزیابی پیوندهای بین بخشی با استفاده از روش بردار ویژه (مطالعه موردی: استان تهران)', , 13(2), pp. 37-59.
ولی نژاد ترکمانی, رضا, بانوئی, علی اصغر, جلوداری ممقانی, محمد ارزیابی پیوندهای بین بخشی با استفاده از روش بردار ویژه (مطالعه موردی: استان تهران). , 2013; 13(2): 37-59.

ارزیابی پیوندهای بین بخشی با استفاده از روش بردار ویژه (مطالعه موردی: استان تهران)

پژوهش ها و چشم اندازهای اقتصادی
Article 3, Volume 13, Issue 2, 1392, Pages 37-59    PDF (265.35 K)
Authors
رضا ولی نژاد ترکمانی* 1; علی اصغر بانوئی2; محمد جلوداری ممقانی3
1دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشگاه علامه طباطبایی
2دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
3استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
Abstract
ساختار اقتصاد استان تهران با توجه به سهم بخش خدمات از کل ستانده و اشتغال استان که در سال 1380 به ترتیب 57 و 63 درصد می باشد، خدمات محور به شمار می رود و از این منظر، مشابه ساختار اقتصادهای پیشرفته است.
هدف این مقاله، تبیین ساختار اقتصاد خدمات محور استان با استفاده از الگوی داده- ستانده و پیوندهای بین بخشی به روش بردار ویژه می باشد. در این راستا، سؤال اساسی تحقیق این است که آیا به کارگیری روش بردار ویژه نسبت به روش های سنتی چنری- واتانابه و راسمیوسن می تواند اهمیت بخش های استان را برمبنای میزان ماندگاری واسطه ای در چرخه تولید بهتر ارزیابی نماید؟
در این مطالعه، ابتدا جدول داده- ستانده سال 1380 استان تهران به روش AFLQij برآورد و سپس اهمیت بخش های اقتصادی استان برحسب پیوندهای پسین و پیشین در قالب سه روش چنری- واتانابه، راسمیوسن و بردار ویژه، مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج حاصله نشان می دهند که روش بردار ویژه می تواند اهمیت بخش های اقتصادی استان را بر مبنای میزان ماندگاری واسطه ای بخش ها در چرخه تولید تبیین نماید، بدین صورت که چهار بخش با سهم غالب فعالیت های صنعتی، به عنوان بخش کلیدی ظاهر شدند که متوسط سهم تقاضای نهایی از تولید کل آنها برابر 5/45 درصد می باشد، حال آنکه نسبت فوق برای 71 بخش اقتصادی و بخش های خدماتی استان، به ترتیب 76 درصد و 84 درصد است. در مجموع، نتایج حاصله تصویر متفاوتی از ماهیت بخش خدمات نسبت به اقتصادهای پیشرفته به دست می دهد و بدین ترتیب، به نظر می رسد که ماهیت خدمات در استان تهران برخلاف این اقتصادها، بیشتر خدمات مصرفی تا خدمات تولیدی است.
Keywords
بخش خدمات; جدول داده- ستانده استان تهران; پیوندهای پسین و پیشین; روش بردار ویژه
References
Statistics
Article View: 235
PDF Download: 101
Statistics
Number of Journals45
Number of Issues2,171
Number of Articles24,674
Article View24,447,944
PDF Download17,555,105