اثر نوع فرایند آستنیته کردن بر قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازی | ||
| مهندسی مکانیک مدرس | ||
| Article 5, Volume 24, Issue 8, 1403, Pages 523-531 PDF (1.01 M) | ||
| Document Type: پژوهشی اصیل | ||
| DOI: 10.48311/mme.24.8.523 | ||
| Authors | ||
| محسن سبزعلی پور; علی محمد رشیدی* | ||
| دانشگاه رازی | ||
| Abstract | ||
| هدف اصلی این تحقیق مشخص کردن فرایند آستنیته کردن مناسب برای دستیابی به چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازی دارای بهترین قابلیت ماشینکاری ممکن است. در این راستا نمونههای چدن نشکن فریتی کم آلیاژ با ریختهگری تهیه گردید. ابتدا به منظور ایجاد مخلوط دو فازی فریت و آستنیت با درصدهای مختلف فاز آستنیت، نمونهها تحت یکی از دو فرایند: الف) آستنیته جزئی (حرارت دهی در دمای oC 870 به مدت 5 تا 60 دقیقه) و یا ب) آستنیته بین بحرانی(حرارت دهی در دماهای oC 750-765-780 و oC 800 به مدت 60دقیقه) قرار گرفتند و بعد از آن در نمک مذاب با دمای oC 350 به مدت یک ساعت آستمپر شدند. نیروی برش طی روتراشی با ماشین تراش مجهز به دینامومترنیرو به عنوان معیار پذیرفته شده برای بررسی قابلیت ماشینکاری اندازهگیری شد. مطابق نتایج به دست آمده، با افزایش زمان آستنیته جزئی و یا دمای آستنیته بین بحرانی، درصد فاز سخت آسفریت زیاد شد، اما نیروی برش در ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. در یک درصد یکسان فاز آسفریت، تراشکاری نمونههای تهیه شده با فرایند آستنیته جزئی در مقایسه با نمونههای به دست آمده با فرایند آستنیته بین بحرانی، با نیروی برش کمتری همراه بود. به طور کلی میتوان نتیجهگیری نمود که بیشترین قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر شده در دمایoC 350 هنگامی حاصل می شود که دما و زمان آستنیته کردن به ایجاد زمینه با ساختار دوگانه حاوی 3 ± 39 درصد حجمی فاز آسفریت منجر گردد. | ||
| Keywords | ||
| چدن نشکن آستمپر دوفازی; آستنیته جزئی; آستنیته بین بحرانی; نیروی برش; قابلیت ماشینکاری | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 3,765 PDF Download: 4,757 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,171 |
| Number of Articles | 24,674 |
| Article View | 24,431,680 |
| PDF Download | 17,550,044 |