دوره ۵، شماره ۳ - ( ۱۴۰۴ )                   جلد ۵ شماره ۳ صفحات ۱۰۲۰-۱۰۰۱ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salmani M M. An Ancient Question, A New Answer: A Reflection on Rousseau’s Rearticulation of Aristotle on the Question of Justice. jpt 2025; 5 (3) :1001-1020
URL: http://jpt.modares.ac.ir/article-34-80986-fa.html
سلمانی محمد متین. پرسشی کهن، پاسخی نو؛ درنگی بر واگویه‌های روسو از ارسطو در مسئله عدالت. اندیشۀ فلسفی. ۱۴۰۴; ۵ (۳) :۱۰۰۱-۱۰۲۰

URL: http://jpt.modares.ac.ir/article-۳۴-۸۰۹۸۶-fa.html


گروه علوم سیاسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، matinsalmani99@gmail.com
چکیده:   (۱۷۲ مشاهده)
عدالت از دیرباز یکی از ارکان فلسفه سیاسی در نسبت میان انسان، قدرت و نظم مدنی بوده است. این پژوهش، با تمرکز بر دو لحظه تاریخی ممتاز در تکوین این مفهوم، یعنی اندیشه ارسطو در سنت کلاسیک یونان و نظریه روسو در بطن پروژه روشنگری، در پی آن است که از خلال تحلیل تطبیقی، بنیان‌های هستی‌شناختی، انسان‌شناختی و غایت‌شناختی عدالت را نزد این دو متفکر واکاوی کند. مسئله اصلی آن است که عدالت، نزد ارسطو و روسو، در چه نسبت‌هایی با مفاهیم محوری چون فضیلت، برابری، شهروندی و خیر عمومی تعریف می‌شود و آیا می‌توان با وجود تفاوت زمینه‌های فلسفی و سیاسی، امکان گفت‌وگویی مفهومی میان آن‌ها در نسبت با عدالت توزیعی یافت. یافته‌ها نشان می‌دهد که با وجود تفاوت‌های بنیادین، هر دو متفکر عدالت را نه صرفاً به‌مثابه سازوکار توزیعی، بلکه به‌منزله بنیان اخلاقی-سیاسی نظم جمعی تلقی می‌کنند؛ نظمی که تحقق شهروندی و خیر عمومی بدون عدالت ممکن نیست.
واژه‌های کلیدی: ارسطو، ژان ژاک روسو، شهروندی، عدالت، مدنیت
     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: فلسفۀ اخلاق (باستان)
دریافت: 1404/2/30 | پذیرش: 1404/3/22 | انتشار: 1404/3/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.