مطالعه تطبیقی زبان از دیدگاه دریدا و ملاصدرا؛ بستری برای امکانسنجی خوانش واساز از متن قرآنی | ||
| جستارهای زبانی | ||
| Article 10, Volume 14, Issue 4 - Serial Number 76, 1402, Pages 303-342 PDF (1.11 M) | ||
| Document Type: مقالات علمی پژوهشی | ||
| DOI: 10.29252/LRR.14.4.10 | ||
| Authors | ||
| خلیل پروینی1; سید حسین حسینی گوشکی* 2 | ||
| 1استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 2پژوهشگر پسادکتری گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس | ||
| Abstract | ||
| مسأله "زبان" و قضایای مربوط به آن یکی از پرچالشترین جنبههای فلسفه و رویکردهای نقدی جدید در خوانش متون دینی بهشمار میرود. این مسئله در رویکردهای نقدی پسامدرن و بویژه خوانش دریدایی متون که یکی از ابزارهای برخی نومعتزلیان در خوانش متن قرآنی است به علت اصالت دادن به زبان در این رویکردها، از اهمیت مضاعفی برخوردار است و باعث چالشهای بزرگی شده که از تفاوت در نوع نگاه به زبان ناشی میشود. در همین راستا، پژوهش حاضر در صدد "تبیین" دو نگاه متفاوتِ دریدا و ملاصدرا برآمده تا شرایط مرئی شدن دو رویکرد به هستی و معرفت از پنجره زبان را فراهم آورد و میزان امکانپذیری یا عدم امکان چنین خوانشهایی را با روشی تحلیلی – تطبیقی بررسی کند. یافتههای پژوهش نشان میدهد با توجه به دیدگاه ملاصدرا نسبت به وجود، معرفت و زبان و قائل بودن او به نظام تشکیکی و ذومراتبی که از سه منبع معرفتی عقل، قلب و وحی حاصل شده و زبان الهی را دارای سه مرحله ابداعی، تکوینی و تشریعی دانسته و به تناسب، زبان بشری را نیز ذومراتبی میداند، دیدگاه دریدا، در هیچکدام از این سطوح زبانی قابل بررسی نیست و با توجه به عدم فراروی دریدا از روش عقلی – فلسفی، هرگز از مرحله "فعل" (در نظام معرفتی خلق و امر) بالاتر نرفته است. به همین دلیل، بکارگیری این شیوه خوانش از متن قرآنی توسط برخی نومعتزلیان، نیازمند بازنگری جدی و تحلیل انتقادی است. | ||
| Keywords | ||
| زبان; ملاصدرا; دریدا; واسازی; متن قرآنی | ||
| References | ||
|
| ||
|
Statistics Article View: 297 PDF Download: 143 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,160 |
| Number of Articles | 24,577 |
| Article View | 20,193,861 |
| PDF Download | 16,188,196 |