دوره ۱، شماره ۲ - ( ۱۳۸۹ )                   جلد ۱ شماره ۲ صفحات ۱۳۳-۱۱۱ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
صفا پریوش، بحرایی مینا. مطالعه فرایند گفتمانی بیان آرزو در زبان فارسی. جستارهای زبانی. ۱۳۸۹; ۱ (۲) :۱۱۱-۱۳۳

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-۱۴-۹۷۹۲-fa.html

مطالعه فرایند گفتمانی بیان آرزو در زبان فارسی
پریوش صفا* ۱، مینا بحرایی۲
۱- استادیار گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۲- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (۹۱۷۶ مشاهده)
یکی از کنش‌های زبانی که در تعاملات اجتماعی و گفت‌وگوهای روزمره در انواع زبان‌‌ها از جمله زبان فارسی نقش پررنگی دارد، آرزوکردن و بیان دعای خیر برای مخاطب است. آرزو‌ها در زبان فارسی با استفاده از ساختارهای خاص دستوری مانند جمله‌های فعلی دارای فعل التزامی، جمله‌های اسمی، شبه‌جمله‌‌ها و اصطلاحات دیگر بیان می‌‌شوند و دارای کاربردهای ویژه و گوناگون هستند. این ساخت‌ها و کاربردهای گوناگون در زبان‌های مختلف با یکدیگر مطابقت ندارند؛ لذا گویشوران غیر‌فارسی‌زبان در هنگام برخورد با این عبارت‌ها و اصطلاحات هم در فهم مطلب و هم در کاربرد آن‌ها دچار مشکل می‌‌شوند. بدین منظور و نیز برای رفع این مشکل، مطالعه ساختار این عناصر زبانی به‌ نظر ضروری می‌‌رسد. آن‌ها می‌‌توانند برای ختم مکالمه، تشکر از مخاطب‌ و واکنش به اظهارات او به‌کار روند. علاوه بر این در زبان فارسی شاهد آرزوهای غیر‌مستقیم و نیز گروهی هستیم که این مسئله از دیدگاه فرهنگی شایان توجه است. این مقاله علاوه بر ارائه ساختارهای دستوری آرزوها، به تفکیک آن‌ها از لحاظ معنایی و نیز کاربردی می‌‌پردازد و با ارائه مثال‌های مختلف می‌کوشد تا چگونگی کنش زبانی آرزو‌ها را در زبان فارسی روشن سازد.
واژه‌های کلیدی: آرزو، جملات دعایی، فعل التزامی، کاربرد شناسی زبان، نحو
متن کامل [PDF 261 kb]   (۴۳۷۲ دریافت)    

انتشار: 1389/7/28
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.