Articles accepted at the time of publication                   Back to the articles list | Back to browse issues page

XML Persian Abstract Print

Reduplication in Persian Language based on Distributed Morphology
SHojaa Tafakori Rezaeei * 1, Nahid Eslamihonar2 , Omolbanin Khazaei3 , Hedi Mardokhi4
1- member of scientific board , sh.Tafakkori@razi.ac.ir
2- PhD student of Razi university
3- PhD. student of Razi university
4- PhD. student of Razi university of Kermanshah
Abstract:   (184 Views)
دوگان‌سازی[i] یکی از روش‌های زایای واژه‎سازی در بیشتر زبان‎های طبیعی است. در زبان فارسی نیز این شیوۀ واژه‎سازی ضمن زایابودن، در هر دو نوع کامل و ناقص مشاهده می‎شود. هدف پژوهش حاضر بررسی این پدیده در فارسی در چارچوب دو رویکرد موجود در انگارۀ صرف توزیعی[ii] یعنی رویکرد ترمیمی و رویکرد وندافزایی است تا مشخص شود، ازطریق کدام یک از دو رویکرد موجود در این انگاره می‎توان دوگان‎سازی در زبان فارسی را با کمترین بار محاسباتی در نظام زبان تبیین نمود. در فرایند وندافزایی یک واحد واژگاهی خاص به ساخت نحوی افزوده می‎شود تا مشخصه‎های صرفی نحوی خاصی را که ازطریق ستاک در اختیار بخش واجی قرار داده می‏شود، بازبینی و حذف کند؛ درمقابل، در رویکرد ترمیمی، دوگان‎سازی حاصلِ انجام عملیات ترمیمی واجی ازطریق یک وند نحوی (معمولاً تهی) روی ریشه است. در این پژوهش با تکیه بر پیکرۀ گفتاری زبان فارسی به بررسی دوگان‎سازی در زبان فارسی پرداخته‎ایم. این مطالعه نشان می‎دهد که از دو رویکرد نام­برده، رویکرد وندافزایی به‎طور بهینه و با صرف هزینه محاسباتی کمتر قابلیت تبیین دوگان‎سازی در فارسی را دارد.
 
[i] reduplication
[ii] distributed morphology
Keywords: reduplication, distributed morphology, affixation approach, readjustment approach, total reduplication, partial reduplication
     
Article Type: مقالات علمی پژوهشی | Subject: Linguistics
Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA
Send email to the article author

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.