۱- استادیار گروه اقتصاد، دانشکده مدیریت، اقتصاد و حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، moallemy_m@yahoo.com
۲- عضو هیات علمی گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه شیخ بهایی، اصفهان، ایران
چکیده: (۱۴۵ مشاهده)
در مطالعات مربوط به تخمین تابع تقاضای سفر، عمدتاً از متغیرهای کمّی و آنهم از نوع داده های سطح کلان استفاده شده است. به نظر میرسد که در انتخاب ایران به عنوان یک مقصد گردشگری تاریخی- فرهنگی، ابعاد هزینهای سفر اهمیت چندانی ندارند که اگر چنین نبود، درحال حاضر با کاهش ارزش ریال باید ایران میزبان خیل عظیم گردشگران خارجی میشد. از این رو، به نظر میرسد که متغیرهای کیفی، نقش قابل توجهی را در تقاضای سفر به کشور داشته که اغلب با احساس و ادراک گردشگران از این متغیرها در ارتباط است. نوآوری مقاله حاضر، تخمین تابع تقاضای سفر به شهر اصفهان با تأکید بر متغیرهای ادراکی است. مدل تقاضای سفر با استفاده از روش لاجیت و دادههای سطح خرد برای 335 نمونه از گردشگران تخمین زده شده است. بر اساس نتایج حاصله، مهمترین متغیر تأثیرگذار بر تقاضای سفر به اصفهان، احساس ایمنی و امنیت در مقصد به عنوان یک متغیر ادراکی است. از ایرو، باید تلاش مضاعفی در انتقال احساس امنیت به متقاضیان سفر به این مقصد صورت پذیرد؛ زیرا بهبود وجهه ایران و تصویر مقصد نزد بازارهای هدف، ضرورتی انکارناپذیر است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصادی شهری و منطقهای و حمل و نقل دریافت: 1403/7/16 | پذیرش: 1403/8/7