دوره ۲۵، شماره ۲ - ( ۱۴۰۴ )                   جلد ۲۵ شماره ۲ صفحات ۳۳۶-۳۰۱ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fani R, Raghfar H. Validity of the Econophysics “Two-Class” Theory of Income Distribution in Iran (2006-2016). QJER 2025; 25 (2) : 10
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-73936-fa.html
فانی روشنک، راغفر حسین. سنجش اعتبار نظریۀ اقتصاد ‌‌- فیزیکیِ توزیع دوطبقه‌ای درآمد در ایران: (بررسی بازۀ ۱۳۹۵-۱۳۸۵). پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). ۱۴۰۴; ۲۵ (۲) :۳۰۱-۳۳۶

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-۱۸-۷۳۹۳۶-fa.html


۱- دانشجوی دکتری رشته اقتصاد توسعه، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
۲- استاد تمام اقتصاد، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، Raghfar@alzahra.ac.ir
چکیده:   (۵۴۷ مشاهده)
هدف از نگارش این مقاله، سنجش تطابق نظریۀ اقتصاد ‌‌- فیزیکی توزیع دوطبقه‌ای درآمد با داده‌های درآمدی ایران طی بازۀ زمانی  1395-1385 است. با استفاده از داده‎های طرح هزینه‌ـ ‌درآمد (بودجه) خانوار و به روش تحلیل داده‌ها از طریق ترسیم دو تابع چگالی احتمال و تابع توزیع تجمعی مکمل، نشان داده شده است که توزیع درآمد در ایران، ساختاری دوطبقه‌ای دارد و برای 7/99-97 درصد پایینی جمعیت طی این زمان، به خوبی با توزیع بولتزمن ‌ـ‌گیبس نمایی برازش می‌شود؛ درحالی‎که دنبالۀ انتهایی توزیع که مربوط به 3-3/0 درصد بالایی است، از توزیع قانون‌ـ‌توانی پاره‌تو پیروی می‌کند. همچنین نشان داده شده است که صرف‎نظر از افزایش تدریجی دمای مؤثر (میانگین درآمد)، بخش ترمال طی زمان مانا است، درحالی‎که دم انتهایی مدام در نوسان است؛ و این دو طبقه، به‎ترتیب، مطابق است با خصلت درآمد حاصل از کار و سرمایه. در بافت نگار با دقت بالا، یک پیک باریک و تیز نمایان شد که استدلال میشود، نتیجۀ سیاست دولتی وضع حداقل دستمزد است.
شماره‌ی مقاله: ۱۰
متن کامل [PDF 1170 kb]   (۵۷ دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: سایر موضوعات اقتصادی
دریافت: 1402/11/30 | پذیرش: 1403/3/16 | انتشار: 1404/3/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.