مشروعیت سیاسی و ساختار قدرت در حکومت سلجوقیان | ||
| جامعه شناسی تاریخی | ||
| Article 4, Volume 4, Issue 2, 1391, Pages 117-143 PDF (295.34 K) | ||
| Authors | ||
| تقی آزاد ارمکی* 1; مریم کمالی2 | ||
| 1استاد جامعه‌شناسی، دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه تهران | ||
| Abstract | ||
| ترکمانان سلجوقی زمانی در عرصه قدرت خواهی گام نهادند که ایران تجربه تاریخی وسیعی از تحولات سیاسی و تشکیل حکومت های نو به نو در دوره خلافت عباسی را پشت سر می گذاشت. این دولت ها تجربه ارزشمندی از ساختار و مشروعیت سیاسی را برای دولت سلجوقی به یادگار گذاشتند تا به کمک آن اولین امپراتوری اسلامی را در تاریخ میانه ایران تشکیل دهند. دولت سلجوقی با تکیه بر شیوه ای مرکب از آداب و رسوم قبیله ای و دیوان سالاری ایرانی، ساختار جدیدی از قدرت را ایجاد کرد که توانست نزدیک به یک قرن و نیم بر قلمروی گسترده ای از ماوراءالنهر تا مدیترانه حکومت کند. این مقاله با توجه به تعریف ماکس وبر از مشروعیت و انواع آن، به بازنگری ساختار دولت سلجوقی از زمان تشکیل امپراتوری سلجوقی تا پایان حکومت سلطان ملکشاه (485-431ق) می پردازد تا نوع ویژه ای از مشروعیت سیاسی را معرفی کند که سلجوقیان با تکیه بر کنشگران و نهادهای مؤثر در جامعه و تقسیم قدرت در میان ایشان در تاریخ ایران رقم زدند. | ||
| Keywords | ||
| واژه‌های کلیدی: دولت سلجوقی; ساختار قدرت; خلافت; سلطنت; وزارت; امارت; مشروعیت سیاسی | ||
|
Statistics Article View: 253 PDF Download: 64 |
||
| Number of Journals | 45 |
| Number of Issues | 2,154 |
| Number of Articles | 24,478 |
| Article View | 10,477,510 |
| PDF Download | 5,938,543 |