جستجو در:
دوره ۶، شماره ۷ - ( ۱۳۹۴ )
جلد ۶ شماره ۷ صفحات ۷۲-۵۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pishghadam R, vahidnia F. Uses of Praying in Persian and English Movies in the Light of Hymes` Model. LRR 2015; 6 (7) :53-72
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4402-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4402-fa.html
پیشقدم رضا، وحید نیا فاطمه. کاربردهای «دعا» در فیلم‌های فارسی و انگلیسی در پرتو الگوی هایمز. جستارهای زبانی. ۱۳۹۴; ۶ (۷) :۵۳-۷۲
رضا پیشقدم* 
۱، فاطمه وحید نیا۲
۱، فاطمه وحید نیا۲
۱- استاد آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۲- دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۲- دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (۹۱۱۵ مشاهده)
با توجه به نقش زبان در شکلدهی فرهنگ یک جامعه، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی کاربردهای دعا در زبان فارسی و انگلیسی بپردازد. جهت تحقق این هدف، 168 فیلم فارسی و انگلیسی مشاهده شد و نمونههای گویا از دعا کردن یادداشت شد و سپس مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمعآوری دادهها، آنها را با استفاده از مدل هایمز (1967)، مورد کنکاش قرار دادیم. نتایج این تحقیق حاکی از دو‌برابر بودن کاربردهای «دعا» در زبان فارسی نسبت به زبان انگلیسی است. افزون بر این، انگیزههای افراد از دعا کردن و مراجع آن در دو زبان مشخص گردید. در پایان، دلایلی که منجر به تفاوتها در دو زبان فارسی و انگلیسی شده، مورد بحث قرار گرفت.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |