RT - Journal Article T1 - Constraints of Nasal [n] Presence at the Coda of Simple Verb Root After adding past affix in Persian: Optimality Theory Approach JF - mdrsjrns YR - 2018 JO - mdrsjrns VO - 9 IS - 4 UR - http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3154-fa.html SP - 227 EP - 252 K1 - Key words: Persian Language K1 - Optimality theory K1 - Phonotactic constraints K1 - Past affix K1 - Verb root K1 - Coronal nasal [n] AB - هدف از این مقاله، بررسی ریشۀ فعل­های سادۀ زبان فارسی مختوم به خیشومی تیغه­ای [n] است و پرداختن به اینکه با افزودن وند گذشته­ چه نوع محدودیت­هایی بر خوشۀ پایانۀ هجای C0VC1C2 اعمال می­شود؛ به­عبارت دیگر، در ریشۀ فعل­های مختوم به خیشومی [n] با افزودن وند گذشته، چه محدودیت­های واج­آرایی بر خوشۀ پایانی صورت می­پذیرد. به­منظور پاسخ­گویی به این پرسش، از میان 397 ریشۀ فعلی بدون تکرار و بدون پسوند سببی­ساز، 22 ریشۀ فعل، اعم از یک، دو و سه هجایی، با ساخت هجای پایانی از نوع CVn+d بررسی شدند. محدودیت­های به­دست­آمده عبارت­اند از: 1. خوشه­هایی که عضو اول آن خیشومی تیغه­ای [n]باشد با هسته­های دارای مشخصۀ [+افراشته] محدودیت تولید دارند؛ به­عبارت دیگر، واکه­های افراشته نمی­توانند هستۀ هجایی واقع­شوند که خوشۀ پایانۀ آن از [nd] تشکیل شده­ باشد؛ 2. خوشه­هایی که عضو اول آن خیشومی لثوی [n]باشد با هسته­های دارای مشخصۀ [-افراشته] محدودیت تولید ندارند؛ 3. قاعدۀ «مانع» (blocking) از تولیدِ برون­داد­هایِ مشابه صورت­هایِ موجود در زبان جلوگیری می­کند. 4. اصل سلسله­مراتب ­رسایی در همۀ صورت­های فعلی ستاک گذشته رعایت شده ­است. LA eng UL http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3154-fa.html M3 ER -