جستجو در:
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۱۳۸۹ )
جلد ۱۴ شماره ۴ صفحات ۹۳-۷۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azizi* S. Comparative Analysis of Renvoi in Conflict of Law Systems: The Interpretation of the Article 973 of the Civil Code. CLR 2011; 14 (4) :73-93
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-10993-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-10993-fa.html
عزیزی ستار. بررسی تطبیقی احاله در نظام های حل تعارض: با تأکید بر رفع ابهام از ماده ۹۷۳ قانون مدنی. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. ۱۳۸۹; ۱۴ (۴) :۷۳-۹۳
استادیار دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده: (۱۲۹۴۱ مشاهده)
چکیده
احاله از مهم ترین مباحث نظام های حل تعارض است که به دو نوع درجه اول و دوم تقسیم می شود. برخی نظام ها احاله را نمی پذیرند. دولت هایی نیز که احاله را در نظام تعارض خود پذیرفته اند به دو گروه تقسیم می شوند: گروهی که هر دو نوع احاله را اعمال می کنند و دسته ای که تنها احاله درجه اول را قبول کرده اند. تردید نیست که ماده 973 ق.م. احاله درجه اول را قبول کرده و محکمه را مکلف دانسته که آن را اعمال کند، اما حکم احاله درجه دو به روشنی اعلام نشده است. این موضوع باعث ایجاد اختلاف نظر میان حقوقدانان ایرانی در تفسیر این ماده شده است.
نگارنده در پرتو بررسی تطبیقی احاله در نظام های مختلف حل تعارض به این نتیجه رسیده که مناسب تر خواهد بود اگر قاضی ایرانی در پذیرش احاله درجه دوم مختار باشد و در مواردی که مناسب دید، آن را اعمال کند و در هر مورد که به هر دلیل، پذیرش آن امکان پذیر نباشد، دادگاه باید حکم قضیه را به موجب مقررات ماهوی دولت مقر دادگاه صادر کند.
واژه‌های کلیدی: قوانین ماهوی دولت خارجی، مقررات ماهوی دولت مقر دادگاه، قواعد حل تعارض، احاله درجه اول، احاله درجه دوم
دریافت: 1388/10/12 | پذیرش: 1389/9/20 | انتشار: 1389/12/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |