جستجو در:
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۱۳۸۹ )
جلد ۱۴ شماره ۴ صفحات ۱۶۷-۱۴۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kazemi M. The Effect of Dissolution of Contract on Assignment of Dept (Hawalah): An Analystic Study on the Art. 733 of Civil Code. CLR 2011; 14 (4) :143-167
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1053-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1053-fa.html
کاظمی محمود. اثر انحلال قرارداد منشأ دین بر عقد حواله
(گفتاری درباره ماده ۷۳۳ قانون مدنی). پژوهش‌های حقوق تطبیقی. ۱۳۸۹; ۱۴ (۴) :۱۴۳-۱۶۷
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران،
چکیده: (۱۱۱۲۴ مشاهده)
چکیده
هرگاه منشأ دین موضوع عقد حواله، قرارداد باشد و بعد از انعقاد حواله، به واسطه اعمال خیار یا اقاله، فسخ شود، در این که فسخ قرارداد، موجب انفساخ حواله، می شود یا حواله به صحت و اعتبار خود باقی است، و نیز در مورد آثار مترتب بر آن، اختلاف نظرهای جدی وجود دارد. قانون مدنی ایران این موضوع را در ضمن یکی از مصادیق آن، در ماده 733 قانون مدنی بیان داشته است؛. اما نحوه نگارش این ماده که از فقه اقتباس شده است، به گونه ایچنان مجمل و مبهم است که امکان تفسیر آن بر مبنای هر یک از دو نظریه (انفساخ حواله یا صحت و بقای آن) وجود دارد. تفسیر این ماده، محل تضارب اندیشه های مختلف قرار گرفته است. با بررسی پیشینه این ماده در فقه امامیه، نتیجه خواهیم گرفت که فسخ بیع تأثیری بر عقد حواله نداشته، حواله به صحت و اعتبار خود باقی است. نیز تلاش خواهیم کرد، بر مبنای این نظریه، ماده 733 ق.م. و نکات مجمل و مبهم آن روشن شود.
واژه‌های کلیدی: استیفا، کلید واژها: محیل، محتال، محال ٌعلیه، حواله مشتری بر ثالث، انحلال حواله، انتقال دین
دریافت: 1388/8/12 | پذیرش: 1389/11/9 | انتشار: 1389/12/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |