جستجو در:
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۳۷۸ )
جلد ۳ شماره ۴ صفحات ۸۰-۷۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavajjohi A, Najafi Abrand Ababi A H. Victimology and the Problem of Unreported Victims. CLR 1999; 3 (4) :71-80
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-3417-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-3417-fa.html
توجهی عبدالعلی، نجفی ابرندآبادی علی حسین. بزه دیده شناسی و مشکل بزه دیدگیهای گزارش نشده. پژوهشهای حقوق تطبیقی. ۱۳۷۸; ۳ (۴) :۷۱-۸۰
۱- دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
۲- دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
۲- دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
چکیده: (۸۷۵۵ مشاهده)
عبدالعلی توجهی
دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس
علی حسین نجفی ابرندآبادی
دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
"بزه دیده" یا "مجنی علیه" از ارکان مهم پدیده مجرمانه است که متاسفانه تاکنون، موقعیت واقعی و تعیین کننده خود را در پژوهشهای جرم شناسی نیافته است. صاحبنظران مسائل حقوق جزا و جرم شناسی، بیشترین تلاش خود را معطوف عناصری چون جرم، مجرم و مجازات کرده اند و در نتیجه قربانی جرم که اغلب در وقوع جرم نقش موثری ایفا می کند، از نظر دور مانده است.
با ظهور بزه دیده شناسی در دهه های اخیر، گامهای بلندی در مطالعه علمی بزه دیدگان و شناسایی ویژگیها و عملکرد آنان در ارتکاب جرم برداشته شده است. گذشته از وجود مشکلاتی نظیر فقدان منابع، جوان بودن تئوریها و وجود ابهام در حدود و ثغور موضوع – که پژوهش درباره هر دانش نوپایی را با دشواری مواجه می سازد – تحقیقات و مطالعات بزه دیده شناسی، دارای تنگناها و مشکلات ویژه ای است که بدون غلبه بر آنها، ارزش و اعتبار تئوریهای این شاخه نوین جرم شناسی، خدشه دار می شود. در این مقاله یکی از مشکلاتی که فرا روی بزه دیده شناسان قرار دارد، بررسی شده است. نگارندگان ضمن بررسی درصد بزه دیدگیهای گزارش نشده در کشورهای مختلف جهان، همین موضوع را در ایران در مورد یک جامعه آماری 1000 نفری، مطالعه و بررسی کرده و چنین نتیجه گرفته اند که متاسفانه در ایران نیز بیش از 60 درصد قربانیان جرائم، هرگز مراتب بزه دیدگی خود را گزارش نکرده اند. در بررسی علل عدم گزارش بزه دیدگیها، موضوعاتی از قبیل فقدان مدارک، بی اعتمادی به پلیس، حفظ آبرو و شخصیت خود و وجود رابطه خانوادگی با مجرم، بیشترین درصد را به خود اختصاص داده اند. در پایان چنین نتیجه گیری شده است که برنامه ها و تدابیر مسئولان سیاست جنایی در امر مبارزه با بزهکاری، تا زمانی که بر آمار واقعی بزه دیدگان مبتنی نباشند. کارآیی و ارزش واقعی خود را نخواهند یافت. لذا ضروری است مسئولان هر جامعه با جلب اعتماد بزه دیدگان و فراهم آوردن تسهیلاتی در تشریفات دادرسی، درصد بزه دیدگیهای گزارش نشده را که اغلب به انتقام خصوصی یا انزوای بزه دیده و به عبارت دیگر به بزهکاری یا بزه دیدگی جدیدی منجر می شود، تقلیل دهند.
واژه‌های کلیدی: بزه دیده، بزه دیده شناسی
دریافت: 1391/2/7 | پذیرش: 1391/2/7 | انتشار: 1391/2/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |